Ο Ιωάννης Τσιμισκής, ο αρμενικής καταγωγής αριστοκράτης, αν και ανέβηκε ανορθόδοξα στο θρόνο του Βυζαντίου, υπήρξε κατά το χαρακτηρισμό του μεγάλου Γάλλου βυζαντινολόγου Σλουμπερζέ, που είναι πάντα αμερόληπτος και φειδωλός στους επαίνους του, μια φυσιογνωμία μοναδικής ακτινοβολίας. Στην κριτική του μετά το τραγικό τέλος του αυτοκράτορα σημειώνει: "Έτσι πέθανε στην ακμή της ηλικίας του ο λαμπρότερος, ο ανδρειότερος, ο άριστος ίσως των Βυζαντινών αυτοκρατόρων". Και πιο κάτω σημειώνει πάλι: "Το ανδρείο χέρι του απέδωσε στην αυτοκρατορία της πιο ένδοξες ημέρες της Βυζαντινής ιστορίας. Νικητής των Ρώσων, των Βουλγάρων, των χαλιφών της Βαγδάτης και του Καΐρου, κατακτητής της Συρίας, της Παλαιστίνης και της Μεσοποταμίας. Ειρήνευσε με τους Όθωνες της Γερμανίας. Άριστος κυβερνήτης και άριστος στρατηγός, μεγάθυμος, γενναίος, ιπποτικός, μπόρεσε να προσδώσει νέα αίγλη στην ιστορία του Βυζαντίου". Η εκπληκτική βασιλεία του Ιωάννη Τσιμισκή διήρκησε 6 χρόνια και στέφτηκε από λαμπρές στρατιωτικές και διπλωματικές νίκες σε όλα τα σύνορα της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Αντιπροσωπεύει τις ενδοξότερες ημέρες της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας και του Βυζαντινού Ελληνισμού.
