Επειδή όλη η Γαλατία απολαμβάνει τη Ρωμαική ειρήνη (τη περίφημη "Pax Romana") - εκτός από το γνωστό χωριό - οι Ρωμαίοι αποφασίζουν να επιτεθούν στον Αστερίξ και τους φίλους του γιατί ποτέ κανείς δεν μπορεί να ξέρει τι του επιφυλλάσει το μέλλον. Με μια τέτοια προοπτική δεν είναι παράξενο που το ιατρείο του στρατοπέδου γεμίζει από λεγεωνάριους που αιτούνται αναρρωτικής αδείας. Για να μην τα πολυλογούμε, ο Αστερίξ και ο Οβελίξ κάνοντας το γύρο της Γαλατίας, προκειμένου να κερδίσουν ένα στοίχημα ζωτικής (και ατίθασης σημασίας), θα περάσουν από τη πάντα μποτιλιαρισμένη Λουτετία, θα μπλέξουν με την "ΕΞΠΡΕΣ ΣΕΡΒΟΥΣ", θα δοκιμάσουν τις περιβόητες σάχλες του Καμαρακούμ και τα δυνατά κρασιά του Ντουροκορτόρουμ. Και έτσι θα έχουμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε όλη τη Γαλατία (ξέρετε Νίκαια, Μέτς, Λυών κ.α.) και τις σπεσιαλιτέ της κάθε περιοχής καθώς και μερικούς χαρακτηριστικούς τύπους που μερικοί απ' αυτούς, θα έλεγα οτι πάνε γυρεύοντας. Αλλά πάλι, μπορεί και όχι. Ποιός ξέρει;
Ο Rene Goscinny γεννήθηκε στις 14 Αυγούστου του 1926 στο Παρίσι. Είναι ένας από τους πιο πολυδιαβασμένους Γάλλους συγγραφείς στον κόσμο. Μόνον από τις περιπέτειες του "Αστερίξ", που έχουν μεταφραστεί σε 107 γλώσσες και διαλέκτους, έχουν πωληθεί γύρω στα 300 εκατομμύρια άλμπουμ. Ο Rene Goscinny ήταν ένας άνθρωπος που προκαλούσε πάντα γέλιο. Με τα κείμενά του, με τα λόγια του. Πάντα κομψός, με μια ακατανίκητη δημιουργικότητα, ως χαρακτήρας ήταν ευγενής και, ταυτόχρονα, πολύ εσωστρεφής. Έκανε πολλές τρέλες στη ζωή του κι ύστερα, γύρω στα 40, έγινε ένας ολοκληρωμένος δημιουργός και, τελικά, ένας άνθρωπος που γνώρισε την ευτυχία (μαζί με τη γυναίκα και την κόρη του). Ύστερα, υπερβολικά γρήγορα, όπως τα μπαλόνια που του άρεσε να σημαδεύει στα πανηγύρια, έσκασε η καρδιά του. Πέθανε στα 51 του, στις 5 Νοεμβρίου 1977, κατά τη διάρκεια ενός συνηθισμένου "τεστ κοπώσεως". Εξασκώντας μια τέχνη σπάνια, χωρίς κακία, χωρίς χυδαιότητα, γεμάτη ελαφρότητα και ακρίβεια, o Rene Goscinny υπήρξε ένας παραγωγικότατος σεναριογράφος κόμικς ("Αστερίξ" με τον Albert Uderzo, "Ιζνογκούντ" με τον Jean Tabary, "Λούκυ Λουκ" με τον Morris), αλλά κι ένας συγγραφέας με μαγική πέννα ("Ο Μικρός Νικόλας", με εικονογράφηση του Sempe). Το 1959 υπήρξε επίσης συνιδρυτής (μαζί με τους J.M. Charlier και A. Uderzo) του περιοδικού "Pilote", από το οποίο γεννήθηκαν τα κόμικς που διαβάζουμε σήμερα. Από τη Bretecher στον Bilal, περνώντας από τους Gotlib, Cabu, Tardi, Mezieres, Druillet, Fred, Lob, Giraud, Christin, Pιtillon, Reiser... Είναι η τροχιά ενός τζέντλεμαν σεμνού, αστείου, εύθραυστου και μυστηριώδη που μας αφηγήθηκαν η Anne Goscinny, o Guy Vidal και ο Patrick Gaumer.
Μη Διαθέσιμο
