"Ο δρόµος προς τη δουλεία" παραµένει ένα από τα κλασικά βιβλία της σκέψης του 20ού αιώνα. Για πάνω από 50 χρόνια, έχει εµπνεύσει πολιτικούς και στοχαστές σε όλο τον κόσµο, ασκώντας κοµβική επίδραση στην πολιτική και πολιτισµική µας ιστορία. Με χαρακτηριστική ευφυΐα, ο Χάγιεκ υποστηρίζει πειστικά ότι παρόλο που οι σοσιαλιστικές ιδέες µπορεί να είναι δελεαστικές, δεν µπορούν να υλοποιηθούν παρά µόνο µε µέσα ανελεύθερα και καταπιεστικά. Με εκτενείς αναφορές στην οικονοµία, τον φασισµό, την ιστορία, τον σοσιαλισµό και το Ολοκαύτωµα, ο Χάγιεκ αφαιρεί τη διακοσµητική σαγή της σοσιαλιστικής ιδεολογίας. Αποκαλύπτει στον κόσµο ότι από τέτοιες ιδέες µπορεί να γεννηθεί µόνο καταπίεση και τυραννία. Σήµερα, πάνω από πενήντα χρόνια µετά, οι προειδοποιήσεις του Χάγιεκ είναι εξίσου επίκαιρες όσο ποτέ.
"Το βιβλίο αυτό έχει γίνει αληθινά κλασικό: βασικό ανάγνωσµα για οποιονδήποτε ενδιαφέρεται σοβαρά για την πολιτική µε την ευρύτατη και τη λιγότερο φατριαστική έννοια".
(Milton Friedman)
Ο Αυστριακός-Βρετανός Φρίντριχ A. Χάγιεκ (Βιέννη, 1899 - Φράιμπουργκ, 1992) ήταν ένας από τους σημαντικότερους οικονομολόγους και πολιτικούς φιλοσόφους του 20ού αιώνα. Βασικός εκπρόσωπος της αυστριακής οικονομικής σχολής, ασχολήθηκε επίσης με τη θεωρία της νομικής επιστήμης και τη γνωσιακή επιστήμη. Συνέβαλε στην εκ νέου επικαιροποίηση του φιλελευθερισμού και αντιτάχθηκε σθεναρά στο σοσιαλισμό, τον κολεκτιβισμό και την ιδέα ότι η λογική επαρκεί για τη ριζική αναδόμηση της κοινωνίας. Κεντρική θέση στη σκέψη του έχει η ιδέα της ακουσίως προκύπτουσας τάξης (spontaneous order) - ότι πολλοί επωφελείς κοινωνικοί θεσμοί είναι το εξελικτικό αποτέλεσμα της ανθρώπινης αλληλόδρασης, αλλά όχι ανθρώπινου σχεδιασμού. Επηρέασε καθοριστικά όχι μόνο τη μεταπολεμική φιλελεύθερη πολιτική θεωρία αλλά και τη διακυβέρνηση του Pόναλντ Pίγκαν και της Mάργκαρετ Θάτσερ, καθώς και πολλά κινήματα υπέρ της δημοκρατίας στην ψυχροπολεμική Aνατολική Ευρώπη και τις επακόλουθες κυβερνήσεις μετά την πτώση του Tείχους του Βερολίνου. Τιμήθηκε για το έργο του με το βραβείο Νόμπελ Οικονομίας το 1974 και με το Προεδρικό Μετάλλιο Ελευθερίας των ΗΠΑ το 1991.
