Νέα Ορλεάνη: πρόθυμη, ατίθαση, γεννημένη από πόρνες και μαχαιροβγάλτες· ξαναγεννημένη μέσα από την κρύα μήτρα της καταιγίδας. Στους δρόμους της άφησαν τα χνάρια τους μουσικοί, ζωγράφοι και συγγραφείς·μάγισσες, γκάνγκστερ και σαδιστές φονιάδες. Όλοι τους γλεντζέδες.
Ανάμεσά τους κι ένας χλομός άντρας με κατάμαυρα μαλλιά: τέρας, όσο και τζέντλεμαν· κυνηγός τεράτων, όσο και εθισμένος στο άγγιγμα των Ακατονόμαστων Θεών.
Από το 1877 μέχρι το 1887, ο Ελληνο-Ιρλανδός Λευκάδιος Χερν βρισκόταν στη Νέα Ορλεάνη και στο συγγραφικό του έργο εκείνης της περιόδου, οφείλει η Πόλη της Σελήνης το επικίνδυνο, ηδονικό της δέλεαρ.
Τον συναντάμε στα 1883 και περπατάμε δίπλα του στους βρώμικους, μαγευτικούς δρόμους όπου έχει καταφέρει να βρει τη θέση του, έστω προσωρινά. Από τον φόνο μιας φημισμένης Μαντάμ, στα οργιαστικά τελετουργικά του Μπαγιού Σεν Τζον, από τη γηραιά Μαρί Λαβώ, Βασίλισσα του Βουντού, στη διάδοχό της, περιδιαβαίνουμε μαζί του τα μήκη και τα πλάτη της πόλης, μέχρι να συναντήσει τον Κριστιάν Αμπρόζ, το πιο ευγενές της τέρας, και να εκπληρώσει μια προφητεία στην οποία είχε πάψει να πιστεύει.
Γεννήθηκε το 1982 στην Αθήνα. Το 2001 ξεκίνησε να εργάζεται ως αρθρογράφος στο περιοδικό "9" της Ελευθεροτυπίας. Παρέμεινε ενεργός στον δημοσιογραφικό χώρο έως το 2007 και δημοσίευσε άρθρα στο "Ε", στον Ελεύθερο Τύπο και άλλα έντυπα. Το 2005 ξεκίνησε να μεταφράζει εκλαϊκευτικά επιστημονικά βιβλία από τα γαλλικά και τα αγγλικά (11 μόνος και 3 μαζί με τον πατέρα του, Τεύκρο Μιχαηλίδη). Έως σήμερα έχει γράψει τρία αστυνομικά διηγήματα, εκ των οποίων το "Έγκλημα Διπλής Αντικατάστασης" για την ανθολογία "Οικοεγκλήματα" (εκδ. Κέδρος, 2008) και δύο για τη ραδιοφωνική εκπομπή "Κλέφτες και Αστυνόμοι στον 902" ("Ματωμένη Αποκριά", "Η σιωπή των ανθρώπων"). Αρθρογραφεί τακτικά στο blog του Comicdom και ατάκτως σε άλλα δύο δικά του στα αγγλικά και ένα στα ελληνικά.
