Υπάρχει τάχα σ' ολόκληρη την ιστορία της ανθρωπότητος -και στις πιο ζοφερές της ακόμη περιόδους-, φρικτότερο πράγμα από τον εγκληματικό Εθνικισμό, που έμπηξε τόσο βαθιά τα νύχια του στο ζωντανό σώμα του κόσμου και ενέτεινε όλη του την προσοχή στο πώς να μην εξασθενίσει ούτε στιγμή η δύναμη των νυχιών αυτών; [...] Μήτε ο άχρωμος κι ακαθόριστος κοσμοπολιτισμός, μήτε η περιπαθής αυτολατρεία, που χαρακτηρίζει την εθνικιστική διδασκαλία, φαίνονται να είναι ο σκοπός της ανθρώπινης ιστορίας.
