Διεθνείς συνωμοσίες, Καυκάσιοι ληστές, ο εγκληματικός υπόκοσμος της Μόσχας του δέκατου ένατου αιώνα και μια ακαταμάχητη, μοιραία γυναίκα...
Ο Εράστ Πετρόβιτς Φαντόριν έλπιζε σε μια ήσυχη επιστροφή στην πατρίδα μετά από μια περιπετειώδη περιπλάνηση έξι χρόνων, αλλά θα βρεθεί σύντομα μπλεγμένος σε πολιτικές δολοπλοκίες και σκάνδαλα της τσαρικής Αυλής. Ο παλιός του φίλος, στρατηγός Σόμπολεφ -ο διάσημος "Ρώσος Αχιλλέας"- έχει βρεθεί νεκρός σε ένα δωμάτιο ξενοδοχείου, και ο Φαντόριν υποψιάζεται εγκληματική ενέργεια.
Χρησιμοποιώντας τις ξακουστές πλέον αναλυτικές του ικανότητες -που έρχονται σε πλήρη αντίθεση με τα είκοσι έξι του χρόνια- ο Φαντόριν ξεκινά μια έρευνα στην οποία τα όρια μεταξύ πολιτικής και προσωπικής ζωής θολώνουν επικίνδυνα. Με τη βοήθεια των θαυμαστών δεξιοτήτων του στις ανατολίτικες πολεμικές τέχνες, τις οποίες απέκτησε όταν ζούσε στην Ιαπωνία, ο εκκεντρικός και πολυμήχανος ήρωάς μας θα επιχειρήσει να μάθει, όχι τόσο το ποιος, αλλά το γιατί...
Ο Μπόρις Ακούνιν, ψευδώνυμο του συγγραφέα Γκριγκόρι Τσκαρτισβίλι, γεννήθηκε το 1956 στη Γεωργία από πατέρα Γεωργιανό και Ρωσίδα μητέρα, αλλά μεγάλωσε στη Μόσχα όπου και σπούδασε ανατολικές γλώσσες.
Αν και το φιλολογικό του όνομα θυμίζει τον Ρώσο αναρχικό Μπακούνιν, αιώνιο αντίπαλο του Καρλ Μαρξ, όπως διασαφηνίζει ο ίδιος, είναι απλώς δάνειο της ιαπωνικής λέξης ακούνιν, που σημαίνει τον κακό, τον μοχθηρό, τον λωποδύτη.
Πριν από τον Φαντόριν, ο Ακούνιν ήταν περισσότερο γνωστός στη Ρωσία ως μεταφραστής διαφόρων Ιαπώνων συγγραφέων, ιδίως του Γιούκιο Μισίμα.
Εκτός από τα βιβλία του, που έχουν ως ήρωα τον Εράστ Πέτροβιτς Φαντόριν, και τα οποία καλύπτουν την περίοδο από το 1877 ως το 1917 , ο συγγραφέας άρχισε και μια δεύτερη σειρά, με ηρωίδα την Πελαγία, μια Ρωσίδα μοναχή, ανάλογη με τη μις Μαρπλ της Άγκαθα Κρίστι, ενώ εξέδωσε και το εκτενές δοκίμιο Ο συγγραφέας και η αυτοκτονία. Επιπλέον, ξεκίνησε τελευταία και μια άλλη, τρίτη σειρά έργων, στην οποία τον κύριο χαρακτήρα αποτελεί ο Νικολάι Φαντόριν, συγγενής του Εράστ Πέτροβιτς Φαντόριν. Τα βιβλία του, όπως επεσήμανε η κριτική, πρόσφεραν (από το 1998) στους Ρώσους μια σύνδεση με το χαμένο παρελθόν τους, που διακόπηκε βίαια από την Οκτωβριανή επανάσταση, χωρίς να εξιδανικεύουν καθόλου το τσαρικό καθεστώς, το οποίο περιγράφουν με εντιμότητα, δείχνοντας ότι ο συγγραφέας δε δίνει δεκάρα για την αυτοκρατορική οικογένεια και τους πάλαι ποτέ ευγενείς. Αντίθετα ό,τι κατορθώνει ο Φαντόριν, όπως και οι υπόλοιποι πρωταγωνιστικοί χαρακτήρες των έργων του, επιτυγχάνεται παρά την αντίδραση των αρχών. Τα έργα του Μπόρις Ακούνιν έχουν μεταφραστεί σε περισσότερες από είκοσι δύο γλώσσες.
