Ο Θεός αγαπά τις νεράιδες

"Σ' ένα φαινομενικά απλό παραμύθι για νεράιδες, τα πράγματα παύουν να είναι τόσο απλά όταν εμπλέκονται ζητήματα θεολογικά, κοινωνικής συμπεριφοράς, ανθρώπινων σχέσεων, ελευθερίας και υποταγής, πλούτου και φτώχειας, απληστίας, θάρρους, φόβου, μαγείας και τελικά απομάγευσης. Ο Διονύσης Ηλιόπουλος επανέρχεται με ένα παραμύθι όπου οι άνθρωποι βρίσκονται αντιμέτωποι με τον Θεό της πανίσχυρης Εκκλησίας, με απόκοσμες νεράιδες και τον φόβο των μαγισσών για ό,τι δεν καταλαβαίνουν. Αναμετριούνται με αόρατες δυνάμεις, με όψεις του καλού και του κακού και εκδοχές της πίστης και της απιστίας. Η μικρή, ορφανή Αβρίλ επινοεί μια δυνατή φιλία με πλάσματα της φύσης που αποδιώχνουν το αίσθημα απαξίωσης που προκαλεί στην ψυχή της ο κοινωνικός περίγυρος εξαιτίας της φτώχειας της. Παράλληλα, όμως στοχοποιείται στα μάτια των συγχωριανών της εξαιτίας της υποτιθέμενης απιστίας στον καθολικό Θεό. Τίθεται το ηθικό ερώτημα πως γίνεται άνθρωποι άπληστοι, εκμεταλλευτές και αλαζόνες να έχουν την ευλογία του ιερέα, άρα και του Δημιουργού, όμως τα διαφορετικά πλάσματα όπως οι νεράιδες της Αβρίλ να πρέπει να εξαλειφθούν από προσώπου γης και φαντασίας, να καούν μαζί της; Γιατί οι άνθρωποι δεν μπορούν να είναι ελεύθεροι να πιστεύουν ό,τι τους ωφελεί όταν δεν βλάπτουν τους άλλους;