Η εποχή των Κομνηνών (1081-1185) παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον, καθώς χαρακτηρίζεται από ριζικές μεταβολές σε οικονομικό, κοινωνικό και πολιτικό πεδίο, ενώ κατά τη διάρκειά της η βυζαντινή αυτοκρατορία εξακολουθεί να εμπνέει τον θαυμασμό και τον φθόνο των συγχρόνων της, χωρίς να έχει απολέσει την αίγλη της. Είναι η περίοδος κατά την οποία διενεργείται η πρώτη σταυροφορία που σηματοδοτεί την έναρξη των στενών επαφών με τη Δύση, επαφές οι οποίες ακολουθώντας μια εξελικτική πορεία θα καταλήξουν στην άλωση του 1204. Ωστόσο, μολονότι η κομνήνεια εποχή έχει αποτελέσει αντικείμενο ερευνών πολλών και αξιόλογων μελετητών, δεν συμβαίνει το ίδιο και με την περίοδο διακυβέρνησης του Ιωάννη Β' Κομνηνού. Χαρακτηριστικό είναι ότι όσοι ερευνητές ασχολήθηκαν με τη συγγραφή μελετών, που άπτονται ζητημάτων της κομνήνειας περιόδου αναφέρονται ελάχιστα στην πολιτική και στα πεπραγμένα του Ιωάννη Β'. Η εν λόγω περίοδος όμως παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον, τόσο σε επίπεδο εξωτερικής όσο και εσωτερικής πολιτικής. Στο επίπεδο της εξωτερικής πολιτικής, ο Ιωάννης Β' ανέπτυξε πλούσια δράση στο διπλωματικό και στο πολεμικό πεδίο. Ο Ιωάννης προσπάθησε και πέτυχε να αυξήσει τα εδάφη και το γόητρο της αυτοκρατορίας που του παρέδωσε ο πατέρας του Αλέξιος και να κληροδοτήσει στον γιο του Μανουήλ ένα ισχυρό και εδαφικά ανανεωμένο κράτος με αξιόμαχο στράτευμα, με το οποίο ο Μανουήλ μπόρεσε να ασκήσει τη δική του πολιτική. Εξίσου σημαντική είναι και η δραστηριότητα που αναπτύχθηκε στον τομέα της εσωτερικής διακυβέρνησης του κράτους.
Η Αγγελική Παπαγεωργίου γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου και συνέχισε τις μεταπτυχιακές σπουδές της. Το 2007 αναγορεύθηκε διδάκτωρ Βυζαντινής Ιστορίας στο ίδιο Πανεπιστήμιο, με θέμα διατριβής "Ο Ιωάννης Β' Κομνηνός και η εποχή του 1118-1143". Από το 2008 διδάσκει στο Τμήμα Σλαβικών Σπουδών της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το ερευνητικό της έργο της επικεντρώνεται κυρίως στη μετάβαση από τη μεσοβυζαντινή στην υστεροβυζαντινή περίοδο (11ος - 13ος αιώνας) και αναφέρεται σε θέματα κοινωνικής, στρατιωτικής και διπλωματικής ιστορίας, στο ζήτημα της "εικόνας του άλλου" και τις σχέσεις μεταξύ του Βυζαντίου και των σλαβικών λαών. Είναι μέλος της Ελληνικής Ιστορικής Εταιρείας, της Εταιρείας Έρευνας των Σχέσεων του Μεσαιωνικού και Νέου Ελληνισμού με τη Δύση, της Εταιρείας Σπουδών Νοτιοανατολικής Ευρώπης και της Ελληνικής Επιτροπής Βυζαντινών Σπουδών.
