Ο Κ.Π. Καβάφης και η λογοτεχνία της παρακμής

Μορφές, θέματα, μοτίβα
Συγγραφέας : Βασιλειάδη, Μάρθα
Μεταφραστής : Καραβία, Τιτίκα
Εκδότης : Gutenberg
Έτος έκδοσης : 2018
ISBN : 978-960-01-1926-8
Σελίδες : 307
Σχήμα : 24x17
Κατηγορίες : Νεοελληνική ποίηση - Ερμηνεία και κριτική Καβάφης, Κωνσταντίνος Π. (1863-1933)

17.00 € 13.43 €




Η ποίηση του Καβάφη, όσο αντιστέκεται σθεναρά σε κατηγοριοποιήσεις, κανόνες και γενικεύσεις, άλλο τόσο προσαρμόζεται, με πρωτεϊκή ευελιξία, σε ερμηνευτικά σχήματα και θεωρίες, βυθίζοντας αέναα τους αναγνώστες της σε παλαιά και καινούργια διλήμματα. Η παρούσα μελέτη συνομιλεί με την παλαιότερη, αλλά και την πιο πρόσφατη καβαφική βιβλιογραφία, αναθερμαίνοντας τη συζήτηση με θέμα τις επιδράσεις που καθόρισαν και διαμόρφωσαν την ποιητική ιδιοσυγκρασία του Αλεξανδρινού. Μέσω των θεωρητικών και ιστορικών προσεγγίσεων, η λογοτεχνία της Παρακμής, έτσι όπως διαμορφώνεται στη Γαλλία και διαχέεται στην Ευρώπη, δεν ορίζεται αποκλειστικά από τη λατρεία του Ωραίου ή του Νοσηρού, αλλά πραγματεύεται δυναμικά τη σχέση με την αρχαιότητα και την ιστορία. Η επίμονη αυτή συναλλαγή με τον αρχαίο κόσμο, είτε αφορά αναγνωστικές πρακτικές είτε πειραματικές αναμετρήσεις με τη γραφή, περιγράφει και ερμηνεύει εν τέλει ένα από τα πρόσωπα της νεωτερικότητας. Κι ενώ η πρόσληψη της Παρακμής στην ηθογραφική Ελλάδα του τέλους του 19ου αιώνα δεν αφήνει ιδιαίτερα ίχνη, στην ποίηση του Καβάφη ανιχνεύεται ως μια ζωντανή σχέση με την ευρωπαϊκή λογοτεχνία της εποχής, από την οποία αντλούνται σταθερά και, κάποιες φορές απρόβλεπτα, θεματικές και μοτίβα που επαναξιολογούν και αναπροσδιορίζουν τη σημασία της ιστορικής μεθόδου στην ποιητική του τέχνη.

Η Μάρθα Βασιλειάδη είναι απόφοιτη του Τμήματος Φιλολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης με ειδίκευση στη μεσαιωνική και νεότερη ελληνική φιλολογία (1992). Κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος ειδίκευσης στη Συγκριτική Λογοτεχνία του Πανεπιστήμιου της Σορβόννης (DEA en litterature comparee: "Le culte de la beaute chez Baudelaire et chez Constantin Cavafy", 1993) και διδάκτορας νεοελληνικής λογοτεχνίας του Πανεπιστήμιου Γενεύης (Doctorat es Lettres: "Les fastes de la decadence dans l'ceuvre de Constantin Cavafy", 2004). Από το 1998 διδάσκει ελληνική γλώσσα και λογοτεχνία στο Τμήμα Νέων Ελληνικών του Πανεπιστημίου Γενεύης ως βοηθός και από το 2004 ως τώρα θέση λέκτορα. Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα καλύπτουν κυρίως τον 19ο και 20ό αιώνα στη γαλλική και ελληνική ποίηση, το έργο του Κ. Καβάφη και τη σχέση του με τις ξένες λογοτεχνίες και την πρόσληψη των "ευρωπαϊκών" μύθων στην Ελλάδα, κυρίως στα τέλη του 19ου αιώνα.






e-mail Facebook Twitter