Στο μαγικό κήπο της αγάπης οι ψυχές καρτερικά προσμένουν να βρεθούν η μια δίπλα στην άλλη. Τον έρωτα να υφάνουνε στης μοναξιάς τα διάφανα τα πέπλα. Η στιγμή που δυο καρδιές γίνονται μία. Έλα έρωτα, φτερά δώσε στα όνειρά τους. Ένα άγγιγμά σου προσμένουν στα βάθη της καρδιάς, τα βλέμματα να αιχμαλωτίσουν, στο βυσσινόκηπο της αγάπης. Σε σοκάκια στενά τα χνάρια ν' ακολουθήσουν των άστρων σε μονοπάτια μυστικά. Της άνοιξης να τραγουδήσουν την ευωδιά με τ' άλικα χείλη της φωτιάς.
Ο Γιώργος Γερομιχαλός μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη, όπου και σπούδασε λαμβάνοντας το πτυχίο χημείας καθώς και το διδακτορικό του στην κβαντική χημεία και βιοχημεία από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Εργάστηκε επί 25ετία ως ερευνητής, υπεύθυνος του εργαστηρίου κυτταροκαλλιεργειών, μοριακού μόντελινγκ και σχεδιασμού φαρμάκων στο Συμεωνίδειο Ερευνητικό Κέντρο και εσχάτως στο εργαστήριο βιοχημείας του τμήματος χημείας του Α.Π.Θ. Έχει πλούσιο συγγραφικό έργο στον επιστημονικό του τομέα, είναι τακτικό μέλος της συντακτικής επιτροπής πολλών διεθνών επιστημονικών περιοδικών και έχει τύχει παγκοσμίων διακρίσεων για το επιστημονικό του έργο. Στις καλλιτεχνικές του ανησυχίες συγκαταλέγεται η μουσική και η ζωγραφική. Με το μαγικό κόσμο του αργεντίνικου τάνγκο ήρθε σε πρώτη επαφή τα τελευταία χρόνια. Με αυτή τη συλλογή πεζών κειμένων και ποιημάτων κάνει την πρώτη του εμφάνιση στο χώρο της λογοτεχνίας και ποίησης.
