ΑΠΟΤΥΠΩΜΑ ΤΟΥ ΑΝΕΚΠΛΗΡΩΤΟΥ
Τα ρολόγια μιλάνε παράφωνα με θορύβους ενεργού οξυγόνου
Καθηλώνοντας ιππαστί φυλλοβόλα συρτάρια της θύμησης
Κι ανυπόμονες άγκυρες στον μυχό θηλυκών οιστρογόνων.
Ραγισμένες οι φτερούγες του χθες στον ασάλευτο χρόνο
Μα τώρα προσπερνώντας το άγνωστο αύριο
Συγκλίνουμε με βήμα ανάλαφρο στην κοινή εντροπία
Αποτυπώνοντας το ανεκπλήρωτο.
Ύστερα με χέρια γερανούς συλλαβίζουμε πηγαδίσιο νερό
Επιλόγους πληκτρολογώντας στην κοίτη κοχυλιών
Που κάποτε ανέβλυζαν ηδονής μύρο άφωνο.
Καθώς αμεταχείριστες λέξεις ακόμη
Της αφής στολίζουν το πρόπλασμα
Ανέστιο κύμα και βουβό άναρχα πυροδοτεί τις αισθήσεις.
Ο Νίκος Μυλόπουλος γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1951. Σπούδασε ιατρική και ειδικεύτηκε στην οφθαλμολογία. Είναι διδάκτορας ιατρικής του ΑΠΘ. Στην ποίηση εμφανίστηκε εκδίδοντας την πρώτη του συλλογή το 2002. με τίτλο "Παράκτιος πια ο έρωτας" (εκδ. Πλέθρον). Ακολούθησαν οι συλλογές: "Δυο παράθυρα με κιμωλία" (εκδ. Μεταίχμιο, 2005), "Οι εραστές πάντα σιωπούν" (εκδ. Μεταίχμιο, 2007), "Ξημερώνει στο γέλιο σου" (Εκδόσεις των Φίλων, 2011), "Όνειρα σε συνέχειες" (εκδ. Σαιξπηρικόν, 2012).
