"Ο κόσμος του Παρμενίδη" είναι ένα σύνολο από δοκίμια και μελέτες που από πολλά χρόνια και ως το τέλος της ζωής του ο Κ. Πόππερ αφιέρωσε στην αρχαία ελληνική φιλοσοφία. Στη συγγραφή τους, όπως ο ίδιος λέει στον πρόλογό του, τον ενέπνεε μια διπλή επιθυμία: αφ' ενός, να υλοποιήσει τη βασική του θέση ότι όλη η ιστορία είναι η καταγραφή προβληματικών καταστάσεων και ότι με την εφαρμογή αυτής της αρχής μπορούμε να προχωρήσουμε πολύ περισσότερο στην κατανόηση των προσωκρατικών και άλλων στοχαστών του παρελθόντος· και αφ' ετέρου, να αναδείξει το πραγματικό μέγεθος των πρώιμων Ελλήνων φιλοσόφων, που χάρισαν στην Ευρώπη τη φιλοσοφία της, την επιστήμη της και τον ανθρωπισμό της.
Η μοναδική αυτή συλλογή δοκιμίων, που δημοσιεύονται για πρώτη φορά συγκεντρωμένα, ενώ φέρνει στο φως την πολυσυνθετότητα της αρχαίας ελληνικής σκέψης, αποκαλύπτει παράλληλα την αφοσιωμένη ενασχόληση του Πόππερ με την προσωκρατική φιλοσοφία και την προσωπική εμπειρία του φωτισμού του από τη μελέτη του Παρμενίδη. Στη συλλογή υπάρχουν κείμενα που ποτέ πριν δεν έχουν δημοσιευτεί. [...]
Ο Karl Raimund Popper, κατά πολύ πλατιά εκτίμηση, συγκαταλέγεται στους μεγαλύτερους φιλοσόφους της εποχής μας και υπήρξε στοχαστής ισχυρότατης επιρροής. Γεννήθηκε το 1902 στη Βιέννη. Το 1937 μετανάστευσε από την Αυστρία και ανέλαβε πανεπιστημιακή διδασκαλία στη Νέα Ζηλανδία. Το 1945 πολιτογραφήθηκε Βρετανός και από το 1946 ως το 1969 δίδαξε στο London School of Economics. Το εκτεταμένο συγγραφικό του έργο περιλαμβάνει βιβλία άρθρα και δοκίμια που έχουν μεταφραστεί σε τριάντα διαφορετικές γλώσσες. Ο Popper, τακτικό και επίτιμο μέλος πολυάριθμων ακαδημιών και επιστημονικών επιτροπών, υπήρξε μεταξύ άλλων μέλος της βρετανικής Βασιλικής Εταιρίας, του Γαλλικού Ινστιτούτου, της Academia Nazionale dei Lincei και επίτιμο μέλος της American Academy of Arts and Sciences. Ως το θάνατό του, στις 17 Σεπτεμβρίου του 1994, ζούσε αποτραβηγμένος σε ένα εξοχικό σπίτι στο Κένλεϋ, στα νότια του Λονδίνου.
