Αν υπάρχει κάτι ιδιαίτερο στη σχέση μεταξύ της Χάνα Άρεντ και του Μάρτιν Χάιντεγκερ, κάτι το σκανδαλώδες, είναι ακριβώς η σύζευξη, συμπλοκή και σύγκρουση δύο διαφορετικών χρονικών πεδίων: του δημόσιου χρόνου των δύο στοχαστών και του ερωτικού χρόνου των δύο εραστών. Μια σχέση που καθορίζεται από την απόφαση του Χάιντεγκερ να υποστηρίξει το ναζιστικό κόμμα. Μια απόφαση που τους χωρίζει και συνάμα τους ενώνει σε διαφορετικές όχθες της ίδιας τραγωδίας.
Το κείμενο που παρουσιάζουμε εδώ γράφτηκε το 1969 για τα ογδοηκοστά γενέθλια του Γερμανού φιλόσοφου. Η Χάνα Άρεντ εκθέτει τις απόψεις της για τη γοητεία, τη σημασία και τη συμβολή του έργου του Χάιντεγκερ στην εξέλιξη της σκέψης και της φιλοσοφίας, επισημαίνοντας παράλληλα το "λάθος" που τον καθόρισε σε όλη του τη ζωή.
Εβραϊκής καταγωγής, γεννήθηκε στο Αννόβερο το 1906 και πέθανε στις Ην. Πολιτείες το 1976. Σπούδασε φιλοσοφία, θεολογία και αρχαιοελληνική φιλολογία και έκανε τη διατριβή της στην Χαϊδελβέργη, κοντά στον Karl Jaspers (1928). Με την άνοδο των Ναζί στην εξουσία έφυγε από την Γερμανία, για να εγκατασταθεί τελικά στη Ν. Υόρκη (1941). Το 1963 άρχισε να διδάσκει ως καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο και το 1968 στο New School for Social Research της Ν. Υόρκης. Σημαντικά έργα της: "The Origins of Totalitarianism" (1951), "On Revolution" (1963), "Eichmanin in Jerusalem" (1964), κ.ά.
