Ο Νίκος Κούνδουρος γυρνάει πίσω στη ζωή του και θυμάται αγαπημένους ανθρώπους, σκαλίζει ιστορίες ξαναφέρνει στο φως θαμπωμένες μνήμες μιας ζωής. Θυμάται τη σοφή γιαγιά Ελένη, τη μάνα του, τον Παλαμά, το Σικελιανό, το Χατζηδάκι, την εξορία στο Μακρονήσι, τον Τσιτσάνη, τον Φελίνι, τον Αναγνωστάκη.
"...Είπα να κάτσω και να γράψω στο χαρτί ότι θυμάμαι απ' τη ζωή μου.
Το μισό για να στριμώξω το μυαλό μου, να το κατεβάσω στη γη, να το αναγκάσω να δουλέψει, να σκαλίσει, να ξεθάψει τις θαμπωμένες μνήμες μιας ζωής, για κάποιους φίλους και γι’ αυτούς τους άγνωστους, που τόσες και τόσες φορές συναντηθήκαμε μέσα στις σκοτεινές αίθουσες των κινηματογράφων..."
Ο Νίκος Κούνδουρος γεννήθηκε στον Άγιο Νικόλαο Κρήτης το 1926. Σπούδασε ζωγραφική και γλυπτική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας. Οι δύο πρώτες του ταινίες "Μαγική πόλη" (1954), και "Ο δράκος" τον καθιέρωσαν με το πέρασμα του χρόνου ως έναν από τους σημαντικότερους Έλληνες σκηνοθέτες. Έχει σκηνοθετήσει 11 ταινίες που έχουν όλες συμμετάσχει και βραβευτεί σε ελληνικά και διεθνή φεστιβάλ (Φεστιβάλ Βενετίας, Βερολίνου κ.λπ.). Διετέλεσε πρόεδρος της Εταιρίας Ελλήνων Σκηνοθετών. Το 1998 εξέδωσε τον τόμο "Stop Carre" με μακέτες, σχέδια, stills και φωτογραφίες από τα πρόσωπα, τα σκηνικά και τα κοστούμια των ταινιών του. Το 2009 κυκλοφόρησε η αυτοβιογραφία του, από τις εκδόσεις "Ίκαρος", με τίτλο "Ονειρεύτηκα πως πέθανα".
Μη Διαθέσιμο
