Το να μιλήσεις στην εποχή μας για κάποιον απλοϊκό, μικροσκοπικό ανθρωπάκο, που με ένα ραβδί και χωρίς σακούλι γύριζε, πριν διακόσια χρόνια, στην τουρκοκρατούμενη Ελλάδα κηρύσσοντας "τον λόγο του Θεού", μοιάζει να σπέρνεις στάρι στη θάλασσα.
Μοιάζει. Γιατί στην πραγματικότητα, είναι σα να ρίχνεις βάλσαμο σε πληγωμένο... Ο πληγωμένος είναι, γνωστό δα, ο άνθρωπος της εποχής μας, και το βάλσαμο η πίστη, η θρησκεία μας που σαν έρθει σε επαφή με την "πληγή" κάνει ν' "αντιδρά", αδιάφορο αν αρνητικά ή θετικά, κάθε οργανισμός που δεν πέθανε ακόμη...
Έτσι, το να μιλήσεις στις μέρες μας για έναν "Άνθρωπο" σαν τον πάτερ Κοσμά, είναι αληθινά χρήσιμο...
O Ιωάννης Β. Mενούνος γεννήθηκε στην Αθήνα όπου και ζει έκτοτε, με "εξόδους" την 2ετία των στρατιωτικών του υποχρεώσεων και την 25ετία της υπηρεσίας του στη δημόσια εκπαίδευση, αφού προηγήθηκε 2ετία στην ιδιωτική στον Νομό Καβάλας.
Υπηρέτησε ως καθηγητής φιλόλογος στην Μάνη, στην ορεινή Αρκαδία (Κοντοβάζαινα, Δημητσάνα, Μεγαλόπολη), στο Λαύριο, στη Μελβούρνη Αυστραλίας (με απόσπαση για ένα χρόνο) στον Πυργετό Ολύμπου (ως Λυκειάρχης) και στην Αθήνα (ως γυμνασιάρχης και λυκειάρχης).
'Εγραψε-εξέδωσε περίπου 25 βιβλία, και για 21 έτη, ως τώρα, εκδίδει την εφημερίδα "Δημοσιογραφική" (ποικίλης ύλης), ενώ παράλληλα είναι βασικός συνεργάτης του περιοδικού "Τα Νειάτα".
Το 1980 ενεκηρύχθη Διδάκτωρ Νεοελληνικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, εν συνεχεία 3ετούς υποτροφίας, κατόπιν διαγωνισμού, από το Ίδρυμα Κρατικών Υποτροφιών.
