"Με τρόμο βλέπω να πλησιάζει εκείνη η καταραμένη μέρα, που θα καταλάβεις ότι είμαι πολύ μέτριος σκιέρ, άθλιος κολυμβητής, ασήμαντος ποδοσφαιριστής της Κυριακής και το χειρότερο, εντελώς συνηθισμένος πατέρας. Στα έξι σου χρόνια, ο θαυμασμός σου για μένα βρίσκεται στο απόγειό του και όπου να 'ναι έρχεται η ώρα της παρακμής, που τόσο φοβάμαι..."
Με χιούμορ, ευαισθησία και συχνά με αυτοσαρκασμό, ο Ντιντιέ Τρονσέ καταγράφει τρυφερά στιγμιότυπα της καθημερινότητας ενός πατέρα, ως τη στιγμή που ο γιος του γίνεται οκτώ χρονών. Η αφήγησή του, μολονότι έχει τη μορφή ημερολογίου, στην πραγματικότητα αποτελεί εξομολόγηση συναισθημάτων, τα οποία ο συγγραφέας θεωρεί μάθημα ζωής: "Διδάχτηκα ότι μπορούμε να πούμε σ' ένα παιδί, έκανα λάθος, χωρίς αυτό να σημαίνει εξευτελισμό. Και, συγγνώμη, ήμουν ανόητος, χωρίς εκείνο να πάψει να μας σέβεται". Πάνω απ' όλα, ο πατέρας σκιαγραφεί με αξιοσημείωτη οξυδέρκεια τον ρόλο του ήρωα, που κατέχει στη ζωή του μικρού αγοριού και εκφράζει την αγωνία του για τη στιγμή της απομυθοποίησης.
"Ο Τρονσέ δημιουργεί ένα πραγματικό θαύμα από τις χιλιάδες λεπτομέρειες της καθημερινής ζωής του γιου του".
(Agnes Abecassis, Parutions)
Ο Ντιντιέ Τρονσέ, φιλολογικό ψευδώνυμο του Ντιντιέ Βασέρ, σπούδασε νομικά, αλλά στη συνέχεια ακολούθησε σπουδές δημοσιογραφίας στη Σχολή Δημοσιογραφίας της Λιλ, αποφοιτώντας το 1988, Από το 1980 έως το 1983 εργάστηκε στη Λιλ για τη Matin de Paris. Τα επόμενα τρία χρόνια υπήρξε αρχισυντάκτης του περιοδικού Metropoche. Το πρώτο του βιβλίο, το λεύκωμα "Calbuth: ma vie est un jungle", κυκλοφόρησε το 1984 από τις εκδόσεις Bedefil. Μες σε λίγα χρόνια, τα λευκώματα που εξέδωσε έφθασαν τα τριάντα. Όλα τα έργα του χαρακτηρίζονται από το προσωπικό χιούμορ, με το οποίο ο συγγραφέας κρίνει και αντιμετωπίζει τις ποικίλες κωμικές ή κυνικές καταστάσεις του σύγχρονου κόσμου.
