Μία παρέα φουκαράδων κάνει ειρηνική κατάληψη με την ανοχή του Δήμου σε ένα εγκαταλειμμένο αρχοντικό δίπλα στις γραμμές του ηλεκτρικού, βιώνοντας εκεί μέσα όλες τις δυστυχίες που τους έχει φορτώσει η ζωή.
Η καθημερινότητα παρά τις έντονες προσωπικές αντιθέσεις τους περνάει με χιούμορ αλλά και με αγωνία για το μέλλον, όταν από το πουθενά εμφανίζεται μια Ελληνοαμερικάνα κληρονόμος του σπιτιού και τους απειλεί με έξωση.
Ο μηχανικός του Δήμου που τους προστατεύει, όχι από φιλανθρωπία αλλά για δικούς του ωφελιμιστικούς λόγους, κάνει ό,τι μπορεί να τους κρατήσει, αλλά η κατάσταση δεν αναστρέφεται και όλα φαίνεται να οδηγούν στην αναπόφευκτη έξωση και στην κατεδάφιση του σπιτιού.
Όμως μια σειρά μοιραίων γεγονότων, μια συγγενική σχέση που θα εκπλήξει κι ένας φόνος θα ανατρέψουν, εντελώς προσωρινά, το δυσάρεστο γι` αυτούς σκηνικό αφού η μοίρα τους έχει οριστικά κριθεί και δεν αλλάζει τίποτα.
Ο Γρηγόρης Διπλάρης γεννήθηκε στην Αθήνα. Τελείωσε το Βαρβάκειο και τη Νομική Σχολή Αθηνών. Έχουν εκδοθεί οι ποιητικές του συλλογές: "Μέδουσες" (Ίκαρος), "Αρκαδικά" (Ανώνυμος), "Στιγμικά" (Ανώνυμος), η συλλογή διηγημάτων του "Ανεμοδείκτης" (Oδυσσέας), το μυθιστόρήμα "Το υπόγειο καράβι" (Πατάκης).
Κείμενά του έχουν δημοσιευθεί σε εφημερίδες και περιοδικά. Είναι δικηγόρος και καθηγητής σε ιδιωτικό κολέγιο.
