Ο Ράμι Σαάρι ζει σε μια ρευστή εποχή. Στοχαστής; Φιλόσοφος; Ποιητής; Μοναχικός περιπλανώμενος; Πολίτης; Όλα τα παραπάνω; Στο ζενίθ της κοινωνικοπολιτικής αστάθειας, της μεταβολής και του σταθερά αβέβαιου ψάχνει να ορίσει τη δική του διαδρομή. Σε μια εποχή που όλα είναι δυνατά, καλείται να επιλέξει τι είναι και έτσι αναζητώντας το ποιητικό «είναι» καταλήγει να γνωρίζει άριστα το ποιητικό "δεν είναι":
δεν είναι ένας λυρικός στο απόγειο του καπιταλισμού,
δεν είναι συμβολιστής
ούτε μετασυμβολιστής,
δεν είναι υπερρεαλιστής·
σίγουρα ο Σαάρι δεν είναι στρατευμένος
γιατί δεν αναγνωρίζει "πλευρές" για να ταχθεί.
Η ποίησή του δανείζεται δια-κειμενικά κείμενα απ' τους προκατόχους του, ξεκινώντας από τα θρησκευτικά κείμενα, ωστόσο δεν αναγνωρίζει κάποιον ως ιδανικό εμπνευστή γιατί η μετανεωτερικότητα εγκαταλείπει το υποκείμενο στην αυτονομία του και η διαχείριση της ευθύνης αυτής αποτελεί και την αιτία της μοναξιάς του. Μιας μοναξιάς κοινής αλλά όχι κοινοποιημένης στην οποία οι λέξεις και η σειρά τους έχουν βρει τη θέση τους. Βέβαια, αυτό θα μας το αποκαλύψει ο Ράμι Σαάρι στη Μεταμοναχική Εποχή.
Ο Ισραηλινός ποιητής, μεταφραστής και γλωσσολόγος Ράμι Σαάρι γεννήθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου του 1963 στην Πέταχ Τικβά του Ισραήλ και πέρασε τα παιδικά του χρόνια στην Αργεντινή και στην πατρίδα του. Σπούδασε και δίδαξε γλωσσολογία, σημιτικές και φιννοουγγρικές γλώσσες στη Φινλανδία, την Ουγγαρία και το Ισραήλ. Το 2003 του απονεμήθηκε ο τίτλος του διδάκτορος γλωσσολογίας (θέμα διδακτορικής διατριβής: "Οι προθέσεις στο σύστημα της μαλτέζικης γλώσσας"). Δουλεύει ως μεταφραστής για διάφορους εκδοτικούς οίκους και είναι ο αρχισυντάκτης της ισραηλινής ηλεκτρονικής σελίδας
http://israel.poetryinternational.org.
Ο Saari, ο οποίος μένει στην Αθήνα, έχει εκδώσει μέχρι στιγμής 6 ποιητικές συλλογές. Το 1996 και το 2003 του απονεμήθηκε το Κρατικό Βραβείο Ποίησης του Ισραήλ και το 2006 το Βραβείο Τσερνιχόβσκι για το μεταφραστικό του έργο, ενώ τα ποιήματα του έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες. Έχει μεταφράσει στα εβραϊκά παραπάνω από τριανταπέντε βιβλία από τα ελληνικά, τα αλβανικά, τα ισπανικά, τα εσθονικά, τα πορτογαλικά, τα ουγγρικά και τα φινλανδικά. Οι τελευταίες του μεταφράσεις από τα ελληνικά είναι οι συλλογές διηγημάτων "Για ένα φιλότιμο" και "Η σαρκοφάγος" του Γιώργου Ιωάννου και το μυθιστόρημα της Ρέας Γαλανάκη "Ο βίος του Ισμαήλ Φερίκ Πασά" ενώ παλαιότερα είχε μεταφράσει ποιήματα πολλών ελλήνων ποιητών, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγονται η Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ, ο Νίκος-Αλέξης Ασλάνογλου, ο Χάρης Βλαβιανός, η Κική Δημουλά, ο Οδυσσέας Ελύτης, ο Νίκος Καββαδίας, ο Κώστας Καρυωτάκης, η Μαρία Λαϊνά, η Τζένη Μαστοράκη, ο Μάρκος Μέσκος, ο Γιώργος Σεφέρης, ο Μίλτος Σαχτούρης, ο Γιάννης Υφαντής και άλλοι. Επίσης έχει μεταφράσει πεζά κείμενα των συγγραφέων Κώστα Ταχτσή, Μάκη Τσίτα και Δήμητρας Χριστοδούλου.
