Τι τυχερός, Θεέ μου! Να πηγαίνει στο σπίτι το βράδυ με τη μοτοσικλέτα του και το πρωί να φεύγει με αυτοκίνητο δικό του. Να κάνει έρωτα με μια όμορφη κοπέλα, να σώζει μια φοιτήτρια-πόρνη από τον προστάτη της κι αυτή από ευγνωμοσύνη να κοιμάται μαζί του. Να τρώει στο εστιατόριο του πολυτεχνείου, γιατί δεν είχε χρήματα, και ξαφνικά να μπορεί να πληρώνει το γεύμα του πιο ακριβού εστιατορίου. Να γίνει ένας μεγάλος έμπορος κοσμημάτων, αυτός που το μοναδικό του κόσμημα ήταν ένα φτηνό ρολόι. Που κατόρθωσε να τον βοηθούν αξιόλογοι άνθρωποι, χωρίς να έχουν ίχνος υστεροβουλίας.
Μα πώς τα κατορθώνει αυτά και πολλά άλλα; Μήπως οι καλές νεράιδες παραήταν καλές μαζί του; Μήπως ο γλυκός του λόγος, το χαμόγελό του και η έμφυτη ικανότητά του να επιλέγει τους σωστούς συνεργάτες βοήθησαν το χρησμό των νεράιδων;
Ο Δημήτρης Κ. Μέγαλος γεννήθηκε το 1943 στην όμορφη πόλη της Έδεσσας και μεγάλωσε μέσα σε μια χαρούμενη οικογένεια.Μετά το γυμνάσιο έφυγε για το Μόναχο της Γερμανίας, όπου σπούδασε Ηλεκτρολόγος Μηχανικός στο Πολυτεχνείο. Εκπλήρωσε τη στρατιωτική του θητεία την εποχή της χούντας, μια πραγματικά τραυματική εμπειρία. Εργάστηκε ως στέλεχος σε μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες του κόσμου για χρόνια, όπου και έμαθε πάρα πολλά. Οι θέσεις, "όμως, αυτές -εκτός από τις καλές απολαβές- είναι ψυχοφθόρες και "βλάπτουν σοβαρά την υγεία". Ευτυχώς το αντιλήφθηκε νωρίς και με την πείρα που είχε, έγινε εύκολα καθηγητής και στον ελεύθερο χρόνο του έγραφε μυθιστορήματα. Είναι παντρεμένος σε δεύτερο ευτυχισμένο γάμο και έχει έναν γιο γιατρό από τον πρώτο του γάμο.
