Τέσσερα διηγήματα σκηνικά τοποθετημένα στο παρελθόν αλλ’ όμως διαχρονικά σε ότι αφορά τα μηνύματα που εκπέμπουν: για την αδυναμία του ανθρώπου να ζήσει σε αρμονία με τα όνειρά και τις επιθυμίες του εξαιτίας της εξάρτησής του απ’ τις κοινωνικές συμβάσεις και τα γενικότερα ιστορικά δρώμενα αλλά και τις δικές του ελλείψεις και λανθασμένες επιλογές.
Ο Γιώργης υφίσταται τις συνέπειες της εθελούσιας απομάκρυνσής του απ’ την συζυγική εστία. Η αλυσίδα της ζωής δεν επιτρέπει την επανασύνδεση του κρίκου που έφυγε απ’ τη θέση του.
Ο Νικολής μπορεί να ζήσει τ’ όνειρό του μονάχα σε εικονική πραγματικότητα.
Η μικρή Γαρυφαλλιά καταφέρνει μεν να τραβήξει την προσοχή των άλλων με τους παιδιάστικους θεατρινισμούς της αλλ’ όχι το παραπάνω που χρειάζεται, και τέλος,
Η Ασημίνα, θύμα των διενέξεων που πλήγωσαν τον περασμένο αιώνα, φτάνει στο σημείο να λησμονήσει το στήριγμα της ζωή της όλης.
Ο Αλέξανδρος Γ. Τσαγκαρέλλης γεννήθηκε στην Μυτιλήνη από γονείς μικρασιάτες, πρόσφυγες απ' τ' Αϊβαλί. Μεγάλωσε εκεί και στη συνέχεια ήρθε στην Αθήνα για σπουδές στην Φιλοσοφική Σχολή, στο Πανεπιστήμιο.
Εργάστηκε στην ιδιωτική εκπαίδευση (φροντιστήρια) για περίπου είκοσι χρόνια, αλλά παράλληλα, έκανε σημαντική καριέρα στην Ολυμπιακή Αεροπορία και ταξίδεψε σ' όλο τον κόσμο σαν εκπρόσωπος της σε σχετικά διεθνή συνέδρια.
Στην λογοτεχνία έκανε μια πρώτη εμφάνιση ενώ ακόμα ήταν φοιτητής, με δημοσιεύσεις διηγημάτων στον τοπικό τύπο της Μυτιλήνης, αλλά ουσιαστικά παρουσιάστηκε σε πανελλήνια κλίμακα με το πρώτο του μυθιστόρημα "Σταγόνες στην Πέτρα" που κυκλοφόρησε πολύ αργότερα, το 2001, όταν συνταξιοδοτήθηκε.
Σήμερα, μοιράζει τον χρόνο του ανάμεσα στα Βριλήσσια και στον Άγιο Κωνσταντίνο Λαυρίου, μελετώντας, μεταφράζοντας και γράφοντας πεζογραφήματα, θέατρο και ποίηση.
