Μια φορά κι έναν καιρό σε ένα νησί άρχισε να φυσάει δυνατός άνεμος. Οι νησιώτες κλείστηκαν στα σπίτια τους και, όταν ξαναβγήκαν, είδαν με έκπληξη τα πάντα σκεπασμένα από σκόνη χρυσού. Η ζωή τους άλλαξε. Άφησαν τις ασχολίες τους και για να ζήσουν άρχισαν να πουλούν το χρυσάφι τους και να το ανταλλάσσουν με τα απαραίτητα. Όμως το χρυσάφι γινόταν κοπριά μόλις έφευγε από το νησί και κάποιο πρωί οι νησιώτες κατάλαβαν ότι ο πλούτος τους ήταν το ίδιο το νησί τους και η δουλειά τους.
[απληστία]
Η Αγαθή Δημητρούκα γεννήθηκε το 1958 πλάι στον πληθωρικό Αχελώο, γεγονός που προσέδωσε στο χαρακτήρα και στις πράξεις της κάτι το ορμητικό αλλά όχι βίαιο. Έτσι, το 1974 συνέδεσε τη ζωή της με τον ποιητή Νίκο Γκάτσο και το 1976 άρχισε να γράφει στίχους για τον Μάνο Χατζιδάκι. Ως στιχουργός συνεργάστηκε στη συνέχεια και με νεότερους συνθέτες, ενώ παράλληλα άρχισε να μεταφράζει -από τα ισπανικά- κείμενα για λογοτεχνικά περιοδικά και στίχους τραγουδιών για δίσκους, αλλά για το βιβλίο "Στην άλλη ακτή στην άλλη όχθη (τραγούδια από την παράδοση των Ισπανοεβραίων)", με εικονογράφηση του Χρήστου Μαρκίδη, εκδ. Πατάκη, 1995.
