Ο χρόνος ο αόρατος, ο ορατός
Πόσο επίβουλα
θρυμματίζεται ο χρόνος
μέσα στη σιωπή –
καταρράκτης υάλου λαμπυρίζει
πριν βυθιστεί σε σκοτεινή χοάνη.
Ποιος τον εγέννησε;
Ποιος τον καθοδηγεί;
Ποια η κατεύθυνση;
Ποιος ο προορισμός του;
Τον τέμνουμε
τον κατατέμνουμε
τον ανατέμνουμε
και εντέλει
στις όχθες του αναμένουμε
άναυδοι, ανίδεοι, ανήμποροι.
Η Λία Μεγάλου-Σεφεριάδη γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1945. Το 1965 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, όπου και ζει μέχρι σήμερα. Το 1966 πρωτοεμφανίστηκε στο περιοδικό "Εποχές" του Άγγελου Τερζάκη με το διήγημα "Έντεκα γράμματα κι ένα υστερόγραφο". Ακολούθησαν δημοσιεύσεις πεζών και ποιημάτων σε περιοδικά και συλλογικές εκδόσεις. Το 1972 εκδόθηκε το πρώτο της βιβλίο, μια ποιητική συλλογή με τίτλο "Ο δραπέτης στο δέντρο". Από τότε μέχρι σήμερα έχει εκδώσει άλλα δεκαέξι βιβλία, τα περισσότερα μυθιστορήματα. Ποιήματα και πεζά της έχουν μεταφραστεί σε διάφορες ξένες γλώσσες. Επίσης έχει ασχοληθεί και η ίδια με μεταφράσεις βιβλίων, κυρίως κοινωνικοπολιτικών. Το 2001 τιμήθηκε με το βραβείο Ιπεκτσί για το μυθιστόρημά της "Σαν το μετάξι" (Εκδόσεις Καστανιώτη, 1996).
