Το καλοκαίρι του 1987 στην κατασκήνωση της Σαγιάδας βρίσκει μια παρέα παιδιών να περνάει απ’ την επώαση των ονείρων στη χαρμολύπη, εξαιτίας των δυσάρεστων γεγονότων που προκαλούν ορισμένοι στυγνοί δουλέμποροι ανθρώπινων ψυχών. Επιπρόσθετα, το πυρηνικό ατύχημα στο Τσέρνομπιλ απλώνει παντού το αίσθημα της ανικανότητας για την προστασία των παιδιών στον νέο κόσμο που φτιάχτηκε. Ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, ο βιολόγος Νικήτας Χαρίτος αυτοπροσδιορίζεται με τον ανιψιό του και την παρέα ,των παιδιών. Μοιράζεται πριν φύγει για τη Λυών, τα θέλω, τις ανησυχίες και τις επιθυμίες τους. Παρατηρεί πως ο νεαρός "ρολάρει"ασυνήθιστα, στηριζόμενος σ’ όλες τις φωνές μέσα του. Μόνο που τον ομφάλιο λώρο στο ασυγκράτητο και εκστασιασμένο νεανικό πνεύμα, κρατούν οι απίθανες μορφές ενός κλόουν και ενός νάνου. Ο επιστήμονας σιγουρεύεται τελικά ότι αυτές οι φιγούρες -που εμφανίζονται με το βουητό των μελισσών] έχουν αλλάξει το DNA του παιδιού. Κανένας και τίποτα δεν μπορεί να προετοιμάσει όσους συναντούν αυτές τις μυστηριώδεις μορφές, για την επίδραση που έχουν πάνω τους στον χωρόχρονο!
Έτσι η Σμαράγδα με το Γιάννη αντιμετωπίζουν καταστάσεις μύησης και εξιλέωσης, αντιλαμβανόμενοι ότι "η μαγεία βρίσκεται παντού" φτάνει να είναι κανείς σε θέση", να ξέρει που να κοιτάξει...
Ο Λάμαρης Ιωάννης του Χρήστου γεννήθηκε στη Δεσκάτη Γρεβενών το 1975. Σπούδασε κοινωνιολογία στο Πανεπιστήμιο της Κρήτης, από όπου πήρε υποτροφία του Ι.Κ.Υ. Συμμετείχε σε έρευνες με την ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ Α.Ε σε διάφορους δήμους της χώρας. Παρακολούθησε συνέδρια κοινωνιολογίας και σεμινάρια ψυχικής και συναισθηματικής υγείας σε Θεσσαλονίκη και Γρεβενά. Υπήρξε εκπαιδευτής στο ΙΕΚ Γρεβενών σε σώματα ασφαλείας.
Έχει δημοσιεύσει άρθρα σε τοπικές εφημερίδες και το διαδίκτυο. Σήμερα εργάζεται, με πρόγραμμα, ως κοινωνιολόγος στο Δήμο Δεσκάτης, όπου και είναι αρμόδιος εκπρόσωπος στο δίκτυο παιδικής προστασίας ανηλίκων.
