Το καλοκαίρι του 1987 στην κατασκήνωση της Σαγιάδας βρίσκει μια παρέα παιδιών να περνάει απ’ την επώαση των ονείρων στη χαρμολύπη εξαιτίας των δυσάρεστων γεγονότων που προκαλούν ορισμένοι στυγνοί δουλέμποροι ανθρώπινων ψυχών. Επιπρόσθετα, το πυρηνικό ατύχημα στο Τσερνομπίλ απλώνει παντού το αίσθημα της ανικανότητας για την προστασία των παιδιών στον νέο κόσμο που φτιάχτηκε. Ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, ο βιολόγος Νικήτας Χαρίτος αυτοπροσδιορίζεται με τον ανιψιό του και την παρέα των παιδιών. Ασπάζεται τα θέλω, τις ανησυχίες και τις επιθυμίες τους. Παρατηρεί πως ο ανιψιός του ‘ρολάρει’ ασυνήθιστα, στηριζόμενος σ’ όλες τις φωνές μέσα του. Μόνο που τον ομφάλιο λώρο στο ασυγκράτητο και εκστασιασμένο νεανικό πνεύμα ελέγχουν οι απίθανες μορφές ενός κλόουν και ενός νάνου. Ο επιστήμονας σιγουρεύεται τελικά ότι αυτές οι φιγούρες που εμφανίζονται με το βουητό των μελισσών έχουν αλλάξει το DNA του παιδιού. Κανένας και τίποτα δεν μπορεί να προετοιμάσει όσους συναντούν αυτές τις μυστηριώδεις μορφές για την επίδραση που ασκούν πάνω τους στον χωροχρόνο.
Ο Λάμαρης Ιωάννης του Χρήστου γεννήθηκε στη Δεσκάτη Γρεβενών το 1975. Σπούδασε κοινωνιολογία στο Πανεπιστήμιο της Κρήτης, από όπου πήρε υποτροφία του Ι.Κ.Υ. Συμμετείχε σε έρευνες με την ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ Α.Ε σε διάφορους δήμους της χώρας. Παρακολούθησε συνέδρια κοινωνιολογίας και σεμινάρια ψυχικής και συναισθηματικής υγείας σε Θεσσαλονίκη και Γρεβενά. Υπήρξε εκπαιδευτής στο ΙΕΚ Γρεβενών σε σώματα ασφαλείας.
Έχει δημοσιεύσει άρθρα σε τοπικές εφημερίδες και το διαδίκτυο. Σήμερα εργάζεται, με πρόγραμμα, ως κοινωνιολόγος στο Δήμο Δεσκάτης, όπου και είναι αρμόδιος εκπρόσωπος στο δίκτυο παιδικής προστασίας ανηλίκων.
