«Ο κ. Γιώργος, που ηδονιζόταν να βλέπει τις πεταλούδες να ακουμπάνε πάνω στα φύλλα του, κάποια στιγμή τα είδε να σαπίζουν από την αχρηστία.
Αυτός που πίστευα για πατέρα μου αποδείχτηκε πιο δειλός απ’ όλους. Προτίμησε να συνεχίσει τη ζωή τού τυφλοπόντικα.
Η κα Μύριαμ που διακήρυσσε ότι λάτρευε σαν θεούς τα συναισθήματα, όταν ο Γιώργος την εγκατέλειψε για την Ελένη, αντί να αλλάξει βωμό για τις θυσίες της, άλλαξε τους θεούς της. Ο εγωισμός της φάνηκε πιο δυνατός από την πίστη της…
Αποτύχατε όλοι σας τόσο κραυγαλέα, που μέσα στον πανικό της ήττας το μόνο που καταφέρατε ήταν να ξεχάσετε το στοίχημά σας!
Το μόνο που θυμόσασταν, ήταν πως οι βαλέδες είχαν αξία και έπρεπε να φυλαχτούν, γιατί κανείς δεν ήθελε να ξύσει παλιές πληγές».
Ένα καυστικό θεατρικό έργο με άφθονες δόσεις χιούμορ.
Ο Νίκος Παπανικολάου γεννήθηκε στην Αθήνα. Αποφοίτησε από το Ε.Μ.Π. ως Χημικός Μηχανικός. Αρνούμενος το ωράριο εργασίας, αποφάσισε να στραφεί στη φιλαρέσκεια και το γράψιμο! Σε λίγα χρόνια, περνώντας μέσα από τις συμπληγάδες πέτρες της δημοσιογραφίας, κατάφερε, να δουλεύει... επί 24ώρου βάσεως. Συνεργάστηκε με πλήθος περιοδικών ως συντάκτης και αργότερα ως αρχισυντάκτης ή Διευθυντής Σύνταξης και σε εφημερίδες, όπως τον "Ελεύθερο Τύπο", την "Εξουσία", τη "Βραδυνή", την "Ακρόπολη" και την "Ελευθεροτυπία".
