Η ποιητική συλλογή του Σπύρου Καραμούντζου "Αλκυόνες" είναι μια σφαίρωση θεμάτων, που αποτελούν την ποιητική του βιογραφία. Τα ποιήματα-γεγονότα, που ουσιώνονται μέσα σε αυτή τη σφαίρωση με παραδοσιακό τρόπο σύνθεσης και έκφρασης, κατάγονται από μια μυστική δύναμη πρόσληψης και βίωσης, από μια μακρινή καταβόθρα ζωής μέσα στο χρόνο, τη φοιβηίδα φλέβα του ποιητή. Έτσι, επειδή ο ποιητής θήτευσε στον επίμονο ετασμό και την αδιατάρακτη ρέμβη, η ποίησή του έχει κάτι το αρχεγονικό, κάτι το αρχετυπικό, σαν προσωκρατική αναδίφηση και ιερουργική προστασία. Με αυτά τα δεδομένα οι "Αλκυόνες" είναι μια αλκή ψυχής, αναζητήσεις, εποπτείες και σηματοδοτήσεις με αταλάντευτη αποδεκτότητα, ένας ευπροσήγορος ξενιστής μέσα στην ακαταδεξία της εποχής μας με εξασφαλισμένη την ευχαρίστηση του αναγνώστη και εγγυημένη τη συγκίνησή του από την απόλαυση της γραφής.
0 Δημήτρης Ρεντίφης γεννήθηκε στη Λιβαδειά. Σπούδασε κλασική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και ολοκλήρωσε τις μεταπτυχιακές του σπουδές για την αρχαία ελληνική τραγωδία στο Παρίσι, το Λονδίνο και το Μόναχο. Είναι διδάκτορας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, με θέμα της διδακτορικής του διατριβής: "Η οργή στην αρχαία ελληνική τραγωδία". Υπηρέτησε στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση ως καθηγητής, Γυμνασιάρχης, Λυκειάρχης και Σχολικός Σύμβουλος Φιλολόγων και σκηνοθέτησε σε σχολεία της χώρας, με συμμετοχή σε ρόλους, ως ηθοποιών, μαθητών και καθηγητών τις τραγωδίες του Σοφοκλή Οιδίπους Τύραννος και Ηλέκτρα, του Ευριπίδη Ιφιγένεια η εν Ταύροις.
Δημοσίευσε σε διάφορα έντυπα ποικίλα κείμενα, άρθρα, δοκίμια, μελέτες, διηγήματα, πεζογραφήματα.
Παρακολουθεί με βαθύ σκεπτικισμό την επικαιρότητα και προβληματίζεται με αγωνία για τους κλυδωνισμούς στο σημερινό κόσμο. Οι αντιδράσεις του, οι καταφυγές του, σαν για αγώνα και αντίσταση, για διαφωτισμό και αγρυπνία από τη μαθητεία του, είναι η παρακολούθηση κινηματογραφικών και Βεατρικών έργων, η μελέτη της ελληνικής και ξένης λογοτεχνίας, οι περιπλανήσεις στα ηχοχρώματα της μουσικής και οι αποδράσεις στις υποσχέσεις της φύσης.
Πιστεύει αμετακίνητα στον άνθρωπο και στη ζωή με την αξία τους, με το ανακρεόντειο, το αριστοτελικό και το πλατωνικό φωτογόνο νόημά τους.
