Όταν μια κοινωνία θέτει απαγορευτικούς κανόνες που αφορούν τη σεξουαλικότητα, τι θέλει να απορρίψει και γιατί; Τι θέλει να προγράψει και τι να επιβάλλει; Ακολουθώντας τη γραμμή που χάραξε ο Claude Levi-Strauss, η Francoise Heritier ανανεώνει την ανθρωπολογική προβληματική σχετικά με την οικουμενική ισχύ της απαγόρευσης της αιμομιξίας, εισάγοντας την έννοια της "αιμομιξίας δευτέρου τύπου". Γιατί ορισμένες κοινωνίες θεωρούν αιμομικτική τη σχέση ανάμεσα σε συγγενείς εξ αίματος του ίδιου φύλου που μοιράζονται τον ίδιο σεξουαλικό σύντροφο; Και πώς σχετίζεται αυτή η απαγόρευση με τον κανόνα σύμφωνα με τον οποίο, στις δυτικές κοινωνίες, απαγορεύεται σε έναν άνδρα να παντρευτεί την χήρα του πατέρα του ή του γιου του ή ακόμα την αδελφή της πεθαμένης γυναίκας του; Διατρέχοντας την απόσταση από τους αρχαίους πολιτισμούς ως τους μοντέρνους καιρούς, από τις "εξωτικές" και "πρωτόγονες" κοινωνίες ως τις σύγχρονες μεταβιομηχανικές και από τις μεγάλες αφηγήσεις της Βίβλου, του Ταλμούδ και του Κορανίου ως τις τηλεοπτικές σαπουνόπερες. Οι δύο αδελφές και η μητέρα τους προτείνουν μιαν ενιαία ανθρωπολογική θεωρία της αιμομιξίας και ανατέμνουν τους μύθους που συνεχίζουν να στοιχειώνουν το κοινωνικό μας φαντασιακό σύμπαν.
Η Francoise Heritier είναι ομότιμη καθηγήτρια του College de France, όπου διαδέχθηκε το 1982 τον Claude Levi-Strauss στην έδρα της Κοινωνικής Ανθρωπολογίας και δίδαξε ως το 1988. Έχει πραγματοποιήσει δέκα αποστολές στη Δυτική Αφρική διεξάγοντας συνολικά πέντε χρόνια επιτόπια έρευνα στους ιθαγενείς πληθυσμούς Samo, Pana, Mossi, Bodo και Dogon. Ερευνήτρια από το 1967 ως το 1982 στο Εθνικό Κέντρο Επιστημονικών Ερευνών της Γαλλίας (CNRS), δίδαξε στην Ecole pratique des Hautes Etudes (1959-1966) και στην Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociates (1980-1998). Το επιστημονικό της έργο είναι αφιερωμένο στη συγκριτική μελέτη των συστημάτων συγγένειας της Μαύρης Αφρικής αλλά και στην ανθρωπολογική προσέγγιση σύγχρονων προβλημάτων των αστικών κοινωνιών, όπως η ηθική της αναπαραγωγής και της σεξουαλικότητας. Πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου της Γαλλίας για το AIDS (1989-1994), μέλος της Εθνικής Συμβουλευτικής Επιτροπής για την Ηθική, τιμήθηκε με υψηλές διακρίσεις της Γαλλικής Δημοκρατίας.
Στην Francoise Heritier και στο έργο της είναι αφιερωμένος ο συλλογικός τόμος των J. - L. Jamard, e. Terray, M. Xanthakou, "En substances, textes pour Francoise Heritier", 2000.
