Στα διηγήματα του βιβλίου ο θάνατος είναι παρών. Δεν περιγράφεται, όμως, όπως συνήθως, αποτρόπαιος, φρικτός και ανεπιθύμητος. Ζυμώνεται με τη ζωή, αγκαλιάζεται με τις απλές συνήθειες, το φαγητό, το ανοικτό ψυγείο, την αλλαγή της θερινής ώρας, ένα κομμάτι φανουρόπιτας. Συμπλέκεται με τις νότες της μουσικής. Απασφαλίζει τη γενναιοδωρία που όλοι κρύβουμε μέσα μας, μόλις αντιληφθούμε ότι δεν είμαστε παντοτινοί.
Ο Κοσμάς Χαρπαντίδης γεννήθηκε το 1959 στο Κάτω Νευροκόπι Δράμας. Σπούδασε νομικά και σήμερα ζει στην Καβάλα. Έχει κατοικήσει, κατά καιρούς, και σε άλλες πόλεις του βορρά. Δικηγορεί από το 1986. Εμφανίστηκε το 1993 με τα αφηγήματα "Μανία πόλεως" (εκδόσεις Επικαιρότητα) και στη συνέχεια το 1995 με τα διηγήματα "Οι εξοχές των νεκρών" (εκδόσεις Νεφέλη). Συνεργάστηκε στην έκδοση του λογοτεχνικού περιοδικού "Υπόστεγο". Το 1997 έγραψε το "Ταξίδι με θέα τη θάλασσα", ένα ανθολόγιο λογοτεχνικών κειμένων για την Καβάλα σε μορφή θεατρικού αναλογίου.
Μη Διαθέσιμο
