"Ας καυχιούνται οι άλλοι για τις σελίδες που έχουν γράψει· εγώ νιώθω περήφανος γι’ αυτές που έχω διαβάσει".
Πιστός σε αυτούς τους στίχους του Χόρχε Λουίς Μπόρχες, ο Νούτσιο Όρντινε μας προσκαλεί να γευτούμε την ίδια ταπεινή υπερηφάνεια δίνοντάς μας να διαβάσουμε και να ξαναδιαβάσουμε μερικές από τις πιο ωραίες σελίδες της λογοτεχνίας.
Μετά τη διεθνή επιτυχία της "Χρησιμότητας του άχρηστου" (που μεταφράστηκε σε εικοσιέξι γλώσσες ) και της "Χρησιμότητας των άχρηστων γνώσεων", ο Όρντινε συνεχίζει τη μάχη του υπέρ των κλασικών, πεπεισμένος ότι ένα σύντομο απόσπασμα (λαμπρό και βγαλμένο από τον στίβο της γνώσης) μπορεί να ξυπνήσει την περιέργεια των αναγνωστών και να τους δημιουργήσει την επιθυμία να βυθιστούν σε ολόκληρο το πρωτότυπο έργο.
Αινστάιν, Αλτσιάτο, Αριόστο, Ατσέττο, Βοκάκιος, Γιουρσενάρ, Γκαίτε, Γκαρσία Μάρκες, Γκουιτσαρντίνι, Γκρασιάν, Θερβάντες, Ιπποκράτης, Καβάφης, Καλβίνο, Λέβι, Μακιαβέλλι, Μανν, Μάστερς, Μίγουος, Μολιέρος, Μονταίνιος, Μοντάλε, Μοντεσκιέ, Μπαλζάκ, Μπέλλι, Μπόρχες, Μπρούνο, Μωπασσάν, Νταν, Ντηφόου, Ντίκενς, Όμηρος, Πεσσόα, Πλάτων, Πλαύτος, Ραμπελαί, Ρίλκε, Ροστάν, Ρουτίλιος Ναματιανός, Σαιντ-Εξυπερύ, Σαίξπηρ, Στιούαρτ Μιλλ, Σουίφτ, Τάσσο, Τζόνσον, Τσβάιχ, Φλωμπέρ, Χικμέτ.
Ο συγγραφέας επιλέγει 50 υπέροχα αποσπάσματα από την παγκόσμια λογοτεχνία όλων των εποχών, που τυπώνονται στην πρωτότυπη γλώσσα και στη μετάφρασή τους, και ακολούθως προβαίνει σε ένα προσωπικό, γοητευτικό σχόλιο, σε δύο σελίδες για το καθένα, προκαλώντας την επιθυμία της περαιτέρω ανάγνωσης.
"Η επιλογή αποσπασμάτων την οποία προτείνω, όπως έχω ήδη πει, αφορά μια σειρά από κείμενα που αγάπησα στη διάρκεια της ζωής μου και μοιράστηκα με τους φοιτητές μου, επιδιώκοντας να τους δείξω πώς οι κλασικοί μπορούν να απαντήσουν ακόμη και σήμερα στα ερωτήματά μας και να αποδειχθούν ένα πολύτιμο γνωστικό εργαλείο. Πράγματι, οι κλασικοί μας βοηθούν στη ζωή μας γιατί έχουν πολλά να μας πουν για την τέχνη της ζωής και το πως να αντισταθούμε στη δικτατορία του κέρδους και του ωφελιμισμού". Ν.Ο.
Ο Νούτσιο Όρντινε (Ντιαμάντε, Ιταλία, γ. 1958) είναι καθηγητής ιταλικής λογοτεχνίας στο Πανεπιστήμιο της Καλαβρίας.
Οι τρεις μελέτες του αφορούν τον Τζορντάνο Μπρούνο έχουν μεταφραστεί σε έντεκα γλώσσες, μεταξύ των οποίων τα κινεζικά, τα ιαπωνικά, και τα ρωσικά: "La caballa dell’asino" (1996), "La soglia dell’ombra" (2009) και "Contro II Vangelo armato" (2009). Έχει εκδώσει επίσης τα: "Teoria della novela e teoria del riso nel Cinquecento" (2009), "Les rendez-vous des savoirs" (2009), "Trois couronnes pour un roi" (2011, Bompiani, 2014), "Les portraits de Gabriel Garcia Marquez" (2012). Είναι fellow στο Harvard University Center for Italian Renaissance Studies και στο Alexander von Humboit Stiftung, και επισκέπτης καθηγητής σε διάφορα ερευνητικά κέντρα και πανεπιστήμια στις ΗΠΑ (Yale, NYU) και στην Ευρώπη (EHESS, ENS, Paris-IV Sorbonne, CESR στην Tours, IEA Paris, Warbung Institute στο Λονδίνο, Max-Planck Βερολίνου). Το 2010 αναγορεύτηκε επίτιμο μέλος του Ινστιτούτου Φιλοσοφίας της Ρωσικής Ακαδημίας των Επιστημών και το 2012 βραβεύτηκε honors causa από το Universidade Federal do Rio Grande do Sul di Porto Alegre. To 2009 τιμήθηκε στη Γαλλία με τον Ακαδημαϊκό Φοίνικα και το 2012 ο Πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας του απένειμε το παράσημο της Λεγεώνας της Τιμής. Το 2010 ο Πρόεδρος της Ιταλικής Δημοκρατίας τον αναγόρευσε Ταξιάρχη του Τάγματος της Αξίας της Ιταλικής Δημοκρατίας. Στη Γαλλία διευθύνει με τον Ύβ Ερσάν τρεις σειρές κλασικών (Les Belles Lettres) και στην Ιταλία τη σειρά "Κλασσικοί της ευρωπαϊκής λογοτεχνίας" (Bompiani). Αρθρογραφεί στην Corriere della Sera.
