Η ιστορία της Ρωμιοσύνης δεν είναι η σύντομη αγόρευση των τυχάρπαστων κι ο σωσμός του σάλιου από τα "ζήτω" στην κάθε επέτειο. Δεν είναι οι βιαστικοί πανηγυρισμοί των "ατσαλάκωτων", μήτε η ψεύτικη παραπομπή των "αναγνωρισμένων" και "επώνυμων". Μήτε το βολικό ράβε-ξήλωνε, το μπάλωμα και η κομματική αφοσίωση των ευνοιοκρατούντων. Ο ξεσηκωμός του ελληνικού λαού δεν ανήκει στους σκελεθρωμένους ιστορικούς και τα "επίσημα" σκύβαλα. Αυτοί είναι οι κατά συρροή συνωμότες και σταυρωτήδες της Ρωμιοσύνης.
Η Ιστορία, η πραγματικά δική μας, είναι άσαρκη, εξαγριωμένη και ανείπωτη. Τα σπερματικά της μόρια βρίσκονται μέσα στο αίμα και το στέρνο μας. Η βαδισιά της μπορεί να περνάει λειψά και στραβοπατημένα από τη στράτα κάθε ύστερης από το 21 κυβέρνησης, μα λάμπει, σπινθηρίζει, δίνει αληθινή ζωή και αποτελεί το πιο θαυμαστό θύμημα του ελληνικού λαού.
Ο Κώστας Δέτσικας γεννήθηκε στην Ιτέα της Φωκίδας το 1960. Μεγάλωσε στην Αθήνα και φοίτησε νομικά στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο. Εμφανίστηκε στα ελληνικά γράμματα το 1998 με το μυθιστόρημα "Μεσοτοιχία". Ακολούθησαν άλλα δύο: "Έτος 1111" και "Ένατος κρύσταλλος". Η δίτομη ιστορική του μονογραφία "Καραϊσκάκης" και οι εν γένει θέσεις του για ολόκληρο το 1821 χαρακτηρίστηκαν αιρετικές, προκαλώντας αντιδράσεις, σχόλια, συζητήσεις, ακόμα και επιθέσεις μέσω των ΜΜΕ.
