Το υλικό στο οποίο στηρίχθηκε η ερευνητική μου πρόταση προς το Ιστορικό Αρχείο Ελληνικής Νεολαίας, την άνοιξη του 1995, ήταν οι κωμωδίες του ελληνικού κινηματογράφου κατά την περίοδο της εμπορικής του ακμής, από το 1948 ως τις αρχές της δεκαετίας του 1970. Βάσει του συγκεκριμένου κινηματογραφικού είδους, επιχείρησα να μελετήσω τις αναπαραστάσεις της νεότητας: το πλαίσιο μέσα στο οποίο εμφανίζονται οι νέοι, τις σχέσεις που αναπτύσσουν με το οικογενειακό και κοινωνικό τους περιβάλλον, τα χαρακτηριστικά και τους ρόλους που τους αποδίδονται, τις αξίες που έχουν ενστερνιστεί· πώς παρουσιάζονται να οργανώνουν τη ζωή τους, ποια φαίνεται να είναι τα όνειρά τους και με ποιούς τρόπους υποτίθεται ότι τα πραγματοποιούν· πώς αυτή η εικόνα διαφοροποιείται, πώς οι ρόλοι ανανεώνονται με το πέρασμα του χρόνου και για ποιούς λόγους. Στόχος μου ήταν επίσης να εντοπίσω τα κοινωνικά και ιδεολογικά στερεότυπα που εναρμονίζονται με τις προσδοκίες του θεατή. Χρησιμοποίησα το κινηματογραφικό υλικό προκειμένου να αντλήσω πληροφορίες για ένα ως τώρα ανεπαρκώς μελετημένο πεδίο, αυτό των ανθρωπίνων σχέσεων, των προτύπων συμπεριφοράς και των νοοτροπιών της μεταπολεμικής περιόδου. [...] (από την εισαγωγή του βιβλίου)
Η Ελίζα - Άννα Δελβερούδη είναι καθηγήτρια ιστορίας του ελληνικού θεάτρου και κινηματογράφου στον Τομέα Θεατρολογίας & Μουσικολογίας του Τμήματος Φιλολογίας, στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Κρήτης.
