Η μελέτη αυτή υπήρξε μέρος της δισυπόστατης διπλωματικής εργασίας μου (1999) για το Μεταπτυχιακό Δίπλωμα Ειδίκευσης (Ε. Κ. Πανεπιστήμιον Αθηνών/Μ.Ι.Θ.Ε.), με τίτλο: "Μικρή συμβολή στις παπαδιαμαντικές σπουδές, ήτοι παπαδιαμαντικά κειμενοκριτικά: α) Τα παπαδιαμαντικά διηγήματα του "Μπουκέτου", του "Ελευθέρου Βήματος" και της Κυριακής του "Ελευθέρου Βήματος", β) Οι παπαδιαμαντικές διορθώσεις στα εκκλησιαστικά λειτουργικά βιβλία" (1999). Αναδημοσιεύεται με ελάχιστες μόνο βιβλιογραφικές προσθήκες, προκειμένου να σχηματίσει ο αναγνώστης πληρέστερη αντίληψη για όσα δημοσιεύματα κυκλοφόρησαν από τότε έως σήμερα.
Ο προικισμένος Σκιαθίτης λογοτέχνης, εγκρατής της εκκλησιαστικής γλώσσας και φιλολογίας, ασχολήθηκε και με τη διόρθωση των εκκλησιαστικών λειτουργικών βιβλίων, σημειώνοντας ορισμένες αξιοπρόσεκτες κριτικές επιστάσεις που μέχρι σήμερα δεν αποτιμήθηκαν επαρκώς. Αυτή την "αποτίμηση" φιλοδόξησα να εγγίσω, ώστε να εκτιμηθεί συνακολούθως η πολύπλευρη πνευματική και φιλολογική κατάθεση ψυχής του αγίου των νεοελληνικών γραμμάτων μας. Γνωρίζουμε και έτσι τον μοναδικό παπαδιαμαντικό κόσμο. [...]
(από τον πρόλογο του συγγραφέα)
Ο Νικόλαος Α. Ε. Καλοσπύρος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1967. Σπούδασε στο Τμήμα Κλασικής φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Είναι κάτοχος Μεταπτυχιακού και Διδακτορικού Διπλώματος Ειδίκευσης στην Κλασική Φιλολογία. Τα τελευταία χρόνια διδάσκει στο Τμήμα Μεθοδολογίας, Ιστορίας και Θεωρίας της Επιστήμης (Μ.ΕΘ.Ε.) του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Στα επιστημονικά του ενδιαφέροντα και δημοσιεύματα περιλαμβάνονται η ιστορία της κλασικής φιλολογικής επιστήμης στη νεότερη Ελλάδα και Ευρώπη, η θεωρία και φιλοσοφία της κριτικής και εκδοτικής του κειμένου, ο Αδαμάντιος Κοραής ως κριτικός φιλόλογος, η αρχαία ιατρική (Ιπποκράτης), η ελληνοϊουδαϊκή γραμματεία (μετάφραση των Εβδομήκοντα, Φίλων ο Ιουδαίος), η αρχαία λογοτεχνική θεωρία, η υφολογία και αρχαιογνωσία του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη.
