Το αφήγημα αυτό γράφτηκε με αγάπη και μια ιδιάζουσα, λυτρωτική ευδαιμονία και είναι πέρα για πέρα αληθινό ακόμα και στα περισσότερα πρόσωπα, για να διατηρήσει, την έτσι κι αλλιώς ιδιότητά του, ως ένα στοιχείο ειλικρινούς απεικόνισης, που είτε αφορούν σε πρόσωπα, είτε σε γεγονότα, αλλά κι επισημάνσεις, ώστε να παραμείνει ακέραιο στις μνήμες, όσων μέσα στις σελίδες αυτές παρελαύνουν.
Ο Σωτήρης Γυφτάκης γεννήθηκε στο Ραφτόπουλο Μεσσηνίας. Σπούδασε στη Γερμανία φιλοσοφία και παιδαγωγικά. Επιστρέφοντας στην Ελλάδα ίδρυσε φροντιστήριο ξένων γλωσσών στην Καλαμάτα (1966 - 1982). Υπηρέτησε ως προϊστάμενος του Γραφείου Τύπου και μορφωτικός ακόλουθος στην Ελληνική Πρεσβεία στην Πράγα.
Από τα μέσα της δεκαετίας του '90 μοιράζει το χρόνο του μεταξύ Πολωνίας και Ελλάδος. Άρχισε να γράφει από τα μαθητικά του χρόνια, ουσιαστικά, όμως, σοβαρά καταπιάστηκε με το γράψιμο το 1996, ευρισκόμενος στην Πολωνία. Ασχολήθηκε περισσότερο με τη μελέτη και τη μετάφραση ποίησης ποιητών των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενώ παράλληλα ξεκίνησε να γράφει μυθιστορήματα, θεατρικά, δοκίμια, επιφυλλίδες και διηγήματα.
Ελάχιστα από τα έργα του έχουν εκδοθεί.
Είναι μέλος της Εταιρείας Λογοτεχνών, στην οποία υπήρξε αντιπρόεδρος του Πειθαρχικού Συμβουλίου και της Επιτροπής Κρίσης Ν. Μελών.
Συνεργάστηκε με επαρχιακές εφημερίδες και περιοδικά κατά καιρούς.
