Οι ρίζες της δικαιοσύνης

Η συνεταιρική δημοκρατία
Συγγραφέας : Dworkin, Ronald, 1931-2013
Μεταφραστής : Χαλανούλη, Χριστίνα
Επιμελητής : Χαλανούλη, Χριστίνα
Εκδότης : Εκδόσεις Ι. Σιδέρης
Έτος έκδοσης : 2014
ISBN : 960-080-654-0
Σελίδες : 212
Σχήμα : 21x14
Κατηγορίες : Πολιτισμός Τεχνολογία και πολιτισμός Εκπαίδευση - Φιλοσοφία και θεωρία

10.00 € 7.00 €




Ο Dworkin βασίζεται στη σχέση αλληλεξάρτησης δικαίου και ηθικής. Εκκινώντας από την κοινή παραδοχή ότι το Σύνταγμα περιέχει "γενικές, αφηρημένες έννοιες", υπογραμμίζει ότι αυτές χρειάζονται, για να εφαρμοστούν ορθά, ερμηνεία. Η ερμηνευτική λοιπόν διαδικασία απαιτεί την παρέμβαση ηθικών κρίσεων, έτσι ώστε το δίκαιο "να εμφανιστεί υπό το καλύτερο φως του". Είναι αυτός ο άρρηκτος δεσμός μεταξύ δικαίου και ηθικής που έχει άμεσες πολιτικές προεκτάσεις. Το δίκαιο αποδίδει σε καθένα ό,τι του ανήκει. Ο Dworkin θα εφαρμόσει τη φράση αυτή και στην πολιτική ζωή. Έτσι καθίσταται ουσιώδης υποχρέωση της κυβέρνησης να επιδεικνύει ισότιμο ενδιαφέρον για όλους τους πολίτες. Για τον Dworkin η ισότητα δεν ταυτίζεται με τον πλήρη οικονομικό εξισωτισμό· θεωρεί ως συστατικό της πολιτικής δικαιοσύνης την ύπαρξη ενός οικονομικού συστήματος που δίδει αρχικά σε όλους τους πολίτες τα ίδια, κατά το δυνατόν, εφόδια (as fair and equal a start as is possible). Ο αμερικανός φιλόσοφος προκρίνει τη λεγόμενη συνεταιρική δημοκρατία, δηλαδή αυτή στην οποία "το σύνολο του [λαού], όλοι οι πολίτες δρουν μαζί ως συνεταιρισμός ή σύμπραξη στην αυτοδιακυβέρνηση". Το αποτέλεσμα της σύμπραξης είναι "ακόμη και οι πολίτες που έχουν χάσει μία συγκεκριμένη πολιτική μάχη να μπορούν, παρόλ' αυτά, να θεωρήσουν πως ό,τι έκανε η κοινότητα είναι και δική τους πράξη". Συνεπώς ακόμη κι αν θεωρήσουμε ότι η είσοδος στην πολιτική κοινότητα είναι οικειοθελής, η συμμετοχή σε αυτή δεν σημαίνει απλώς παρουσία, αλλά συνευθύνη και αυτοκυβέρνηση. Στη "γνήσια" δημοκρατική κοινότητα ηθικό και δίκαιο ταυτίζονται με το νόμιμο και συμμετοχή σημαίνει συνευθύνη.


O Ρόναλντ Ντουόρκιν (1931-2013) συγκαταλέγεται στους σημαντικότερους πολιτικούς φιλοσόφους της εποχής μας. Γεννήθηκε στο Πρόβιντενς του Ρόουντ Άιλαντ, στις ΗΠΑ. Σπούδασε φιλοσοφία και νομικά στα πανεπιστήμια Χάρβαρντ, Γέιλ και στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. Δίδαξε φιλοσοφία του δικαίου στο Γέιλ έως το 1969, και στη συνέχεια στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, όπου διαδέχτηκε τον μεγάλο φιλόσοφο του δικαίου Χέρμπερτ Χαρτ. Το 1998 εγκατέλειψε την Οξφόρδη και συνέχισε να διδάσκει στο University College του Λονδίνου. Παράλληλα, από το 1970 δίδασκε φιλοσοφία του δικαίου στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης (NYU). Ο Νουόρκιν δεν αρκέστηκε ποτέ στα θεωρητικά ερωτήματα που έθετε η αναλυτική φιλοσοφία του δικαίου: στο έργο του η φιλοσοφία του δικαίου διαπλέκεται με την πολιτική φιλοσοφία, το συνταγματικό δίκαιο, τα πολιτικά και τα κοινωνικά δικαιώματα. Η σημαντικότερη συνεισφορά του στην πολιτική φιλοσοφία αφορούσε το θέμα της ισότητας. Κατά τον Ντουόρκιν, η έννοια της ελευθερίας προηγείται της ισότητας, αλλά η σχέση τους δεν αποτελεί "παίγνιο μηδενικού αθροίσματος". Η δε ελευθερία προϋποθέτει, εκτός από την έλλειψη καταναγκασμού από το κράτος και τη θετική υποχρέωση "ίσου ενδιαφέροντος και σεβασμού" για κάθε πολίτη -ηθική αρχή η οποία θα πρέπει να διέπει κάθε σύστημα δικαίου. Ως ένας από τους σημαντικότερους δημόσιους διανοούμενους των ΗΠΑ τα τελευταία χρόνια, δεν περιορίστηκε μόνο στην έρευνα και τη διδασκαλία αλλά παρενέβαινε ενεργά στο δημόσιο διάλογο, αρθρογραφώντας στη "New York Review of Books" για θέματα ατομικών, πολιτικών και κοινωνικών δικαιωμάτων. Επίσης, αναλάμβανε σημαντικές υποθέσεις που αφορούσαν τα ανθρώπινα και πολιτικά δικαιώματα στο Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ και διετέλεσε νομικός σύμβουλος του Δημοκρατικού Κόμματος. Πέθανε στο Λονδίνο στις 14 Φεβρουαρίου 2013, σε ηλικία 81 ετών, από λευκαιμία από την οποία υπέφερε.






e-mail Facebook Twitter