Οι συγγραφείς επιχειρούν να απεικονίσουν την εξέλιξη του οικιστικού πλέγματος των Παξών, το πληθυσμιακό δυναμικό του νησιού και τις διακυμάνσεις του κατά τον 19° και 20° αιώνα, καθώς επίσης τη θνησιμότητα αλλά και τη νοσηρότητα του πληθυσμού, όπως παρουσιάζονται από τις καταχωρήσεις των καταγραφών των αιτίων θανάτου των κατοίκων για μία περίοδο περίπου ενός αιώνα (1886-1971). Έτσι, κατά κάποιον τρόπο, αποτυπώνεται μία πτυχή της τοπικής ιστορίας των Παξών, μέσα από την οπτική της οικιστικής και της δημογραφικής προσέγγισης.
Ο Δημήτρης Ανωγιάτης - Pele σπούδασε Ιστορία στη Γαλλία στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης (Paris IV). Διδάκτωρ Ανθρωπιστικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociales του Παρισιού. Καθηγητής στο Τμήμα Ιστορίας του Ιονίου Πανεπιστημίου όπου διδάσκει Ιστορική Γεωγραφία, Ιστορική Δημογραφία και Ιστορία των Πόλεων. Αυτοτελή έργα του αποτελούν: "Connaissance de la population et des productions de la Moree a travers un manuscrit anonyme, vers 1790", (1987)· "Δρόμοι και διακίνηση στον ελλαδικό χώρο κατά τον 18ο αιώνα", (1993)· "Εξι γαλλικά υπομνήματα για τα Επτάνησα και τον απέναντι ηπειρωτικό χώρο (1798-1809)", (1993)· "Inventaire la correspondance des Consults francais a Corfou, de 1713 a 1901", (1993)· Inventaire la correspondance des Consults francais a Zante (1670-1859), a Cerigo (1724-1775) et du vice-Consul a Cephalinie (1803-1806)", (1997)· Journal d'un voyage sur les cotes de la Mer Nore, du 28 Avril au Septembre 1784, par Lafitte-Clave", (1998), "Η Κέρκυρα 1830-32, Από τη φεουδαρχία στην αποικιοκρατία" (σε συνεργ. με Ε. Πρόντζα), (Θεσσαλονίκη 2002), "Journal d'un officier Francais a Constantinople en 1784-1788", (Θεσσαλονίκη 2004), "F.C.H.L. Pouqueville, Η Πανώλη τύπου Orientalis" (σε συνεργ. με Β. Βαϊόπουλο), (Αθήνα 2005).
