Σταδίου 40. Μια διεύθυνση συνυφασμένη με 85 χρόνια ιστορίας της Alpha Bank. Στη διεύθυνση αυτή μεταφέρθηκε στην Αθήνα από την Καλαμάτα, το 1924, η Τράπεζα Καλαμών, φέροντας πλέον το όνομα Τράπεζα Ελληνικής Εμπορικής Πίστεως.
Δέκα χρόνια αργότερα, η Τράπεζα μετακόμισε, δίπλα, στη γωνία Πεσμαζόγλου και Σταδίου 46, σε ιδιόκτητο κτήριο. Εκεί σχεδιάσθηκε και ξεκίνησε η αλματώδης ανάπτυξή της. Εκεί, επίσης, αποφασίσθηκε, μισό αιώνα αργότερα, από τη διάδοχο Τράπεζα Πίστεως, η αγορά των όμορων κτηρίων επί της οδού Σταδίου μέχρι τη Στοά Νικολούδη, και η ανέγερση του γνωστού μαρμάρινου Κεντρικού Κτηρίου της Τραπέζης στην αρχική διεύθυνση, Σταδίου 40.
Με την αλλαγή του αιώνα, η Τράπεζα, μετά την εξαγορά και τη συγχώνευσή της με την Ιονική Τράπεζα και τη μετονομασία της σε Alpha Bank, καταλαμβάνει το μισό οικοδομικό τετράγωνο που περικλείεται από τις οδούς Σταδίου, Κοραή, Πανεπιστημίου και Πεσμαζόγλου.
Με την ευκαιρία συμπληρώσεως δέκα ετών από τη δημιουργία της Alpha Bank, αναθέσαμε στον καθηγητή Δημήτρη Φιλιππίδη να εξιστορήσει την πορεία του οικοδομικού τετραγώνου 19, από τη μεταφορά της πρωτεύουσας του νεοσύστατου Ελληνικού Κράτους από το Ναύπλιο στην Αθήνα τον 19ο αιώνα, μέχρι σήμερα.
Από τις σελίδες αυτές, οι οποίες καλύπτουν από αρχιτεκτονικής πλευράς την εξέλιξη των εν λόγω κτηρίων, αναδεικνύεται και η ιστορία της Τραπέζης που σκιαγραφήσαμε.
Ευχαριστούμε τον κ. Φιλιππίδη για τη γλαφυρή περιγραφή του, από την οποία ευχόμαστε οι αναγνώστες να αντλήσουν γνώσεις και ευχαρίστηση.
Alpha Bank
Ο Δημήτρης Φιλιππίδης είναι αρχιτέκτονας (ΕΜΠ, 1962), μετά το 1975 καθηγητής πολεοδομίας και σήμερα ομότιμος καθηγητής της Σχολής Αρχιτεκτόνων ΕΜΠ. Εργάστηκε σε διάφορα γραφεία εκπονώντας αρχιτεκτονικές και πολεοδομικές μελέτες (1964-1995) και διακρίθηκε σε διαγωνισμούς. Έχει δημοσιεύσει άρθρα και κριτικές βιβλίων για την ελληνική παραδοσιακή και σύγχρονη αρχιτεκτονική, την πολεοδομία και την εκπαίδευση των αρχιτεκτόνων. Έχει γράψει δεκαπέντε βιβλία: "Νεοελληνική αρχιτεκτονική" (1984), "Για την ελληνική πόλη" (1990), "Είκοσι θέσεις για την πολεοδομία" (1990), "Το σκυρόδεμα στην ελληνική αρχιτεκτονική του εικοστού αιώνα" (1992), "Μεσογειακά σπίτια: Ελλάδα" (1994), "Λύσανδρος Καυταντζόγλου" (1995), "Πέντε δοκίμια για τον Κωνσταντινίδη" (1997), "Διακοσμητικές τέχνες" (1998), "Μοντέρνα αρχιτεκτονική στην Ελλάδα" (2001), "Προάστια και εξοχές της Αθήνας του '30" (2006), "Αρχιτεκτονικές μεταμορφώσεις" (2006), "Νεοκλασικές πόλεις στην Ελλάδα" (2007), "Οικοδομικό τετράγωνο 19 (2009), "Εφήμερη και αιώνια Αθήνα" (2009), "Δημήτρης Πικιώνης" (2009). Έχει επιμεληθεί αφιερώματα και μονογραφίες αρχιτεκτόνων, καθώς και τους έξι πρώτους τόμους της σειράς "Ελληνική Παραδοσιακή Αρχιτεκτονική" (1980-1988).
