Μετά από δέκα χρόνια κρίσης και οκτώ χρόνια μνημονιακών πολιτικών, η ελληνική οικονομία παρουσιάζει μια σχετική σταθεροποίηση. Πρόκειται όμως για σταθεροποίηση της φτώχειας, χωρίς προοπτικές ταχύρρυθμης ανάπτυξης, που θα μειώσει την ανεργία και θα αυξήσει συστηματικά τα εισοδήματα.
Η Ελλάδα έχει πιαστεί σε παγίδα και πληρώνει το κόστος τής με κάθε θυσία παραμονής στην ΟΝΕ.
Η παρούσα μελέτη ανοίγει τον δρόμο για τον σχεδιασμό μιας εναλλακτικής πορείας μέσα από τη λεπτομερή εξέταση της νομισματικής ένωσης και της ελληνικής οικονομίας, που έχει πληγεί περισσότερο από κάθε άλλη στην ΟΝΕ.
Αποτελεί μια πρώτη προσπάθεια σφαιρικής ανάλυσης και διαμόρφωσης της αναπτυξιακής στρατηγικής που χρειάζεται η χώρα. Η μελέτη προσδιορίζει τις γενικές μακροοικονομικές πολιτικές που θα πρέπει να υιοθετηθούν, καθώς και την απαιτούμενη δομική αναδιάρθρωση της οικονομίας.
Τέλος, προτείνει μια πορεία όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά και για άλλες χώρες της περιφέρειας της Ευρωζώνης.
