Έκοψα το τσιγάρο από καιρό.
Και τώρα πώς θα μπορώ το άδειο βλέμμα μου να κρύβω;
Πώς θα σου λέω ψέματα
ότι τα δάκρυα είναι απ’ τον πυκνό καπνό;
Κι όταν εσύ γελάς
πώς θα μπορώ
με κάθε ρουφηξιά να σ’ ανασαίνω
και ύστερα
σε φόντο γκρίζο να σε θεριεύω μέσα μου
μαζί με το χαμόγελό σου;
Και πόσο έμοιαζες στο τσιγάρο μου
έτσι ηδονικός και άπιαστος που ήσουν…
Έκοψα το τσιγάρο από καιρό.
Τι κρίμα που δεν πρόλαβα
-καταπώς του ‘πρεπε-
όμορφα να το τραγουδήσω…
2009-2025 © ebooks.gr / All Rights Reserved