Η παρούσα συλλογή αποτελείται από μια σειρά δοκιμιακών κειμένων του φιλοσόφου. Ο Μονταίνιος πραγματεύεται με τρόπο υπαινικτικό και παράλληλα αιχμηρό, τις αντιθέσεις των ανθρωπίνων συναισθημάτων. Ο λόγος του στοχαστή όπως αναπτύσσεται στον τόμο αυτό, υποδεικνύει την διαλεκτική της έννοιας του συναισθηματικού διλήμματος. Το οποίο φύεται στον μεταιχμιακό χώρο μεταξύ της επιθυμίας που κινητοποιεί και της θλίψης που λειτουργεί αναχαιτιστικά. Οι χαρακτήρες των θραυσματικών αφηγήσεων του Μονταίνιου, βιώνουν την παραλυτική ισορροπία της σταδιακής αίρεσης των βεβαιοτήτων.
