Ανάμεσα στους στίχους, ξεθάβουμε τη γαλήνη μιας ηλιόλουστης μέρας, την αγάπη που χρωματίζεται σε αποχρώσεις του λυκόφωτος, τις φιλίες που μουρμουρίζουν τα όνειρα του παρελθόντος και την ατέλειωτη αθωότητα που διαπερνά τα πάντα. Μέσα από τη γλώσσα της -τόσο στοιχειώδη όσο και βαθιά- η ποιήτρια απευθύνει μια πρόσκληση να ξαναβρούμε τον εαυτό μας, να ξανασκεφτούμε της φιλοδοξίες μας και να ερμηνεύσουμε ξανά την πραγματικότητα μέσα από το φακό της δημιουργικότητας. Ο καθένας από εμάς είναι καλεσμένος να εναρμονιστεί με τη μουσικότητα των λέξεων, να απελευθερώσει τη φαντασία του ανάμεσα στις ποιητικές εικόνες. Είναι ένα ταξίδι στην καρδιά της ύπαρξης, είναι η χαρά της ανακάλυψης, είναι η μαγεία της ζωής απόσταγμα της ποίησης.
