Το βιβλίο "Ορεινή Πατρίδα - Στον Άσπρο, στην Πίνδο" είναι αφιερωμένο στους "χειμωνιάτες", λέξη που στη γλώσσα της ιθαγένειας σημαίνει τους ανθρώπους οι οποίοι μένουν και το χειμώνα στα έξι μικρά χωριά που αναφέρεται η έκδοση: Τη Νεράιδα, την Κορυφή, τη Λαφίνα, το Παχτούρι, τον Αετό και το Αρματολικό που όλα μαζί συγκροτούν τη Διευρυμένη Κοινότητα Νεράιδας Τρικάλων.
Αυτοί οι λίγοι άνθρωποι είναι οι τελευταίοι που συνεχίζουν, άλλοι από αδήριτη ανάγκη και άλλοι από απέλπιδα συνήθεια, ένα τρόπο ζωής που τείνει να εκλείψει. Ένας τρόπος ζωής που δεν μπορεί να θεωρηθεί παραδοσιακός αφού τα στοιχεία που θα τον χαρακτήριζαν έτσι, έχουν τραγικά παραμορφωθεί ή πλήρως εκφυλιστεί. Απομονωμένοι μέσα στα βουνά και ανάμεσα στα ποτάμια, κοινωνικά αποδιοργανωμένοι, παρίες της οικονομικής ζωής, ηλικιωμένοι και ανήμποροι οι περισσότεροι, θυμούνται με νοσταλγία έναν τόπο που έσφυζε κάποτε από ζωή και στα χρόνια τους τον είδαν να διαλύεται και τώρα, άφωνοι παρακολουθούν τις τραγικές αλλαγές που επιβάλει η ανάπτυξη, τόσο στο φυσικό χώρο όσο και ζωή τους.
Αυτός ο φυσικός χώρος, είναι τα ψηλά βουνά της Νότιας Πίνδου και ο ποταμός Άσπρος -έτσι λένε τον Αχελώο εκεί- που σέρνεται κολοβός και τραυματισμένος στις ρίζες των βουνών. Ένας ποταμός που όλη η κοίτη του είναι σήμερα ένα παρατημένο εργοτάξιο των εταιρειών που εδώ και τριάντα χρόνια εργάστηκαν και κατασκεύασαν ένα φράγμα, το "φράγμα της Μεσοχώρας", το οποίο σαν στοιχειωμένο τέρας υψώνεται μέσα στην κοίτη του Άσπρου και κανείς δεν γνωρίζει πότε θα πληρωθεί. Την πλήρωση του φράγματος, ασφαλώς και περιμένουν όλοι για να δουν αν τελικά άξιζε ο κόπος να διαλυθεί η καρδιά και η ψυχή της ορεινής τους πατρίδας και τότε να εκτιμήσουν τα οφέλη που τους υποσχέθηκαν. Αναρωτιούνται όμως, για ποιους έγινε αυτό, αφού από τότε που άρχισαν τα έργα μέχρι σήμερα ο πληθυσμός των χωριών μειώθηκε σε κάποια μέχρι 70% και σε άλλα μέχρι 95%! Ποιους λοιπόν, αναρωτιούνται αυτοί οι κουρασμένοι άνθρωποι θα ωφελήσει η καινούργια εποχή που θα φέρει το φράγμα;
Το βιβλίο το οποίο αποτελείται από 512 σελίδες μεγάλου σχήματος, σχεδίασε και δημιούργησε με δικά του κείμενα και φωτογραφίες, ο δημοσιογράφος Ηλίας Γ. Προβόπουλος ο οποίος επί τέσσερα χρόνια περπάτησε και φωτογράφησε κάθε σημείο της Διευρυμένης Κοινότητας Νεράιδας και γνώρισε και μίλησε με όλους τους ανθρώπους των χωριών της και με τους οποίους απέκτησε μια ιδιαίτερη σχέση.
