Τόσο γλυκιά ήταν η φωνή του Ορφέα, που μαγεμένες τον άκουγαν οι πέτρες. Ασάλευτος έμενε ο καταρράκτης όταν άρχιζε το τραγούδι. Οι μελωδίες του είχαν τόση δύναμη, που ακόμα και τα δέντρα έτρεχαν ξοπίσω του. Αλλά και τ' άγρια θηρία έβγαιναν από τις ερημιές τους, περνούσαν γκρεμούς και ρουμάνια κι έρχονταν ήρεμα να κάτσουν στα πόδια του Ορφέα, ν' ακούσουν το τραγούδι του.
Μη Διαθέσιμο
