Έναν Αύγουστο στο νησί τα μελτέμια τελειωμό δεν είχαν. Και κείνος πάντα στο παραθύρι. Πλανιόταν. Ανάκατες οι μνήμες του παίζανε με τους γλάρους πάνω από μια θάλασσα που ατέρμονα μεταμορφωνόταν. Ξεφύλλιζε το θυμητικό του. Διαπόρια, αγώνες και οράματα. Και ελπίδες, ακυρωμένες. Αλλά και πειρασμοί-Σειρήνες. Έρωτες, πόλεμος, θάνατος και λιμάνια. Σφραγίσματα της μοίρας και αραξοβόλια της ζωής. Γεμάτο ημερολόγιο. Κι αλίμονο αν το είχε αδειανό. Τι θα φυλλομετρούσε;
Ο Γιάννης Πριόβολος γεννήθηκε το 1951 στα Μελίσσια της Αχαΐας. Από χρόνια συλλέγει με πάθος βιώματα και τα επενδύει λογοτεχνικά.
Από το λογοτεχνικό του έργο έχει εκδοθεί το αφήγημα "Όσα μολόγαγε ο Καίσαρ" (μέρος πρώτο), 1994, το ιστορικό-κοινωνικό μυθιστόρημα "Αυτοί που νύχτωσαν στο δρόμο", 1995, εκδόσεις Ακτή (Οξύ), το μυθιστόρημα "Ο δρόμος ως το Θιάκι", 2001, εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή και το μυθιστόρημα "Όσο βαστούσαν τα μελτέμια", 2003, εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή.
