Τα "Ουτοπήματα" αποτελούν μια ανορθόδοξη σύνθεση δεκαέξι, φαινομενικά μόνο, ανόμοιων κειμένων, που μπορούν να διαβαστούν με διαφορετικούς τρόπους, όπως άλλωστε και ο ίδιος ο τίτλος τους.
Είναι μικρογραφίες, ανοιχτές εικόνες με λέξεις, κομμάτια ζωής, φαντασίας ή αφήγησης στο μικροσκόπιο.
Όλα όσα έρχονται για μια στιγμή κι αμέσως πάλι χάνονται. Πράγματα που κρύβονται στην απόχρωση και στο ηχόχρωμα, και άλλα που προβάλλονται κραυγαλαία. Ιστορίες γι' αυτό το τόσο λίγο που στο τέλος μένει μετέωρο. Σαν σχεδιάσματα παρελθούσης ή μελλοντικής ανάπτυξης που ποτέ όμως δε θα ολοκληρωθεί, λες και είναι σκόπιμα επεξεργασμένα για να είναι αποσπάσματα.
Ιστορίες ανθρώπων εντελώς διαφορετικών μα και συνάμα όμοιων έξω από αυτό που ονομάζουμε κανονική ζωή.
Ιστορίες που η μοναξιά, το γέλιο, ο φόβος, η χαρά, η φρίκη, η νοσταλγία, ο θυμός, η λύπη, άλλοτε παρωδούνται και άλλοτε εικονογραφούνται με μια εκφραστική γκάμα από την πιο ανορθόδοξη ως την
οιονεί συμβατική, όπου το παράδοξο μας κλείνει το μάτι μέσα στην πιο απλή καθημερινότητα.
