Όλοι μας μεγαλώσαμε με την Πηνελόπη Δέλτα του "Μάγκα" και του "Τρελαντώνη", του "Βουλγαροκτόνου" και των "Μυστικών του Βάλτου". Πολλές από τις προσλαμβάνουσες παραστάσεις μας για τα ιστορικά γεγονότα του περασμένου αιώνα έχουν αφετηρία τα βιβλία της Π.Σ. Δέλτα.
Η δημοσίευση του αρχείου της, που ξεκίνησε πριν από τριάντα περίπου χρόνια, μας έχει δώσει πλήθος στοιχεία για τη ζωή της, τη συγγραφική της δραστηριότητα, τα κοινωνικά και πολιτικά της πιστεύω. Σήμερα, εξήντα πέντε χρόνια μετά την αυτοκτονία της την ώρα που ο γερμανικός στρατός κατοχής έμπαινε στην Αθήνα, οι περισσότερες, αν όχι όλες οι πτυχές της ζωής της, είναι πλέον γνωστές.
Με τις εμπεριστατωμένες μελέτες του ανά χείρας τόμου γίνεται μια πρώτη προσπάθεια σφαιρικής επανεκτίμησης του έργου της. Επανεκτίμηση που φιλοδοξεί να αποτυπώσει σήμερα τη συλλογική προσφορά της στα γράμματα και τη ζωή του τόπου.
Η Πηνελόπη Δέλτα αναδύεται από το βιβλίο αυτό όχι μόνον ως η χαρισματική συγγραφέας που γνωρίζαμε, αλλά και ως μια γυναικεία προσωπικότητα πλούσια πνευματικά και πολύ μπροστά από την εποχή της.
Ο Αλέξης Κ. Δημαράς (1932-2012) γεννήθηκε στην Αθήνα. Γιος του ιστορικού της λογοτεχνίας, των πολιτικών ιδεών και της εκπαίδευσης Κ.Θ. Δημαρά, επέλεξε από νωρίς ανάλογο δρόμο σπουδάζοντας στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και συνεχίζοντας με μεταπτυχιακές σπουδές στο Λονδίνο. Εργάστηκε στην ιδιωτική εκπαίδευση, υπηρέτησε ωστόσο την εκπαίδευση και από δημόσιες θέσεις, σημαντικότερες από τις οποίες είναι η θέση του προέδρου του Κέντρου Εκπαιδευτικής Έρευνας και του διευθυντή του Εθνικού Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής, στο οποίο συγχωνεύθηκαν το καταργηθέν Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, το Κέντρο Εκπαιδευτικής Ερευνας, το Ινστιτούτο Παιδείας Ομογενών και Διαπολιτισμικής Εκπαίδευσης και ο Οργανισμός Επιμόρφωσης Εκπαιδευτικών. Για την προσφορά του ανακηρύχθηκε επίτιμος διδάκτωρ των Πανεπιστημίων Αθηνών και Πατρών. Έργα του είναι οι τόμοι "Νεοελληνική εκπαίδευση. Η μεταρρύθμιση που δεν έγινε" (Εστία), "Το εθνικό απολυτήριο" (Ερμής), "Σχολή Μωραΐτη 1936-2006: Ξεφυλλίζοντας 70 χρόνια παιδείας" - το τελευταίο εκδόθηκε από την Εταιρεία Σπουδών Νεοελληνικού Πολιτισμού και Γενικής Παιδείας της Σχολής Μωραΐτη της οποίας υπήρξε ιδρυτικό μέλος. Έγραψε άρθρα σε πολλούς συλλογικούς τόμους και περιοδικά ενώ το 2008 δημοσίευσε, μαζί με την Βάσω Βασιλού-Παπαγεωργίου το ιστορικό βιβλίο-λεύκωμα "Από το κοντύλι στον υπολογιστή" (Μεταίχμιο). Σε αυτό αποτυπώνονται οι σημαντικότερες στιγμές της ελληνικής εκπαίδευσης από το 1830 μέχρι το 2000. Πέθανε στην Αθήνα, σε ηλικία 80 ετών, τον Ιούνιο του 2012. Ένα χρόνο μετά το θάνατό του εκδόθηκε το κύκνειο άσμα του, "Ιστορία της νεοελληνικής εκπαίδευσης: Το 'ανακοπτόμενο άλμα', τάσεις και αντιστάσεις στην ελληνική εκπαίδευση 1833-2000", σε επιμέλεια Βάσως Βασιλού-Παπαγεωργίου (εκδ. Μεταίχμιο, Ιούνιος 2013).
