Την εποχή που περνούσαν κρυφά τα σύνορα μας οι πρώτοι Αλβανοί μετά την πτώση του εκεί καθεστώτος, η συγγραφέας συναντά στο χωριό Βαρνάβα Αττικής μια οικογένεια λαθρομεταναστών και δένεται συναισθηματικά με τα δυο μικρά παιδιά τους.
Όταν μετά από ένα χρόνο η οικογένεια επιστρέφει στην Αλβανία, αποφασίζει να επισκεφθεί τα παιδιά σ’ ένα σύντομο ταξίδι στην χώρα τους, μέσω μιας αποστολής της Αρχιεπισκοπής Αθηνών που φρόντιζε για την αποκατάσταση των ερειπωμένων παλιών ορθόδοξων εκκλησιών. Συμμετέχοντας μαζί τους στο ταξίδι, βιώνει την σκοτεινή κατάσταση που επικρατούσε, αλλά και την φωτεινή παρουσία και προσφορά του πατριαρχικού έξαρχου Αναστασίου, μετέπειτα Αρχιεπισκόπου Τιράνων και πάσης Αλβανίας.
Όμως κατά την επιστροφή της αντιμετωπίζει μια τρομακτική περιπέτεια ξεμένοντας μόνη εκεί δίχως διαβατήριο και χρήματα, αγωνιζόμενη και η ίδια σαν λαθρομετανάστρια να επιστρέψει.
Η Μαριέλλη Σφακιανάκη-Μανωλίδου είναι γνωστή στο χώρο της σοβαρής μουσικής από συνθέσεις της που έχουν παιχτεί στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Έχει βραβευτεί με το βραβείο "Άγγελος Σικελιανός" για τη μελοποίηση του ποιήματός του "Αναδυομένη". Έχει γράψει δύο όπερες σε δικό της λιμπρέτο και μουσική, πολλά χορωδιακά, έργα θρησκευτικής χορωδιακής μουσικής καθώς έργα για φωνές και ορχήστρα. Έχει μελοποιήσει τον ποιητικό κύκλο του Νίκου Δήμου "Το βιβλίο των γάτων", που κυκλοφορεί και σε δίσκο. Ιδρυτικό μέλος της χορωδίας της ΕΡΤ και μέλος της Ένωσης Ελλήνων Μουσουργών.
Στο χώρο της λογοτεχνίας παρουσιάζεται για πρώτη φορά με το μυθιστόρημα "Απόηχος", που το 1984 βραβεύεται από την Εταιρεία Ελλήνων Λογοτεχνών. Ακολουθεί το θεατρικό της έργο "Παιχνίδι με κλειστά χαρτιά". Το 1988 εμφανίζει το χιουμοριστικό φιλοζωικό της αφήγημα "Μην πατάτε τις ουρές", από τις εκδόσεις Οδυσσέας, που έκτοτε ανατυπώνεται σε αλλεπάλληλες εκδόσεις. Το 1996 ακολουθεί το "... Κι άλλες ουρές", ένα ακόμη φιλοζωικό αφήγημα ή μια "αναγκαστική συνέχεια" του "Μην πατάτε τις ουρές". Το 1998 οι εκδόσεις Κέδρος παρουσιάζουν τα μικρα αυτοβιογραφικά της αφηγήματα για τη δεκαετία του πενήντα με τίτλο "Τις Κυριακές φορούσαμε τα καλά μας", που συνεχίζουν να ανατυπώνονται. Το 2000 οι εκδόσεις Κέδρος εκδίδουν τα μικρογραφήματά της "Ιστορίες από χώμα κι ασημόσκονη" και το 2002 το χρονικό αφήγημα "Οι κακούργες".
