Aδιαμφισβήτητα ο κόσμος σήμερα λειτουργεί στα πλαίσια της φιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης. Mιας διαδικασίας μέσα από την οποία επεκτείνεται και εμβαθύνεται το φιλελεύθερο καπιταλιστικό σύστημα σε παγκόσμια κλίμακα.
Για να αποφευχθεί η πόλωση και η μεγαλύτερη ανασφάλεια στον κόσμο, απαιτείται η αναζήτηση μιας νέας διακυβέρνησης της παγκοσμιοποίησης. H ενίσχυση του πολυμερούς ρόλου των διεθνών οργανισμών και ο αναπροσανατολισμός των πολιτικών τους, ώστε να καταστούν πραγματικοί και αποτελεσματικοί φορείς καταπολέμησης των επιζήμιων δραστηριοτήτων από την ανεξέλεγκτη παγκοσμιοποίηση (π.χ. κερδοσκοπία, ξέπλυμα χρήματος, εγκληματικότητα), φορείς προώθησης της αναπτυξιακής διαδικασίας στις φτωχές χώρες και προστασίας του παγκόσμιου περιβάλλοντος και ελέγχου της πληθυσμιακής έκρηξης, αποτελούν προϋποθέσεις για την ομαλή λειτουργία του παγκοσμιοποιημένου συστήματος. H διασφάλιση δε της διεθνούς ειρήνης και ασφάλειας πρέπει να γίνεται με οικουμενικά κριτήρια και σε πολυμερή βάση.
Ο Παναγιώτης Ρουμελιώτης γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Σουέζ της Αιγύπτου. Είναι Καθηγητής Διεθνούς και Ευρωπαϊκής Οικονομίας στο Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών του Παντείου Πανεπιστημίου. Είναι πτυχιούχος του 6ου Τμήματος του Πανεπιστημίου (Εcole des Hautes Εtudes en Sciences Sociales), διδάκτωρ (doctorat 3e cycle) στις οικονομικές επιστήμες του Πανεπιστημίου της Σορβόνης και διδάκτωρ (doctorat d' Εtat) στις οικονομικές επιστήμες του Πανεπιστημίου του Παρισιού II. Διατέλεσε Διευθυντής του Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων (ΙΔΙΣ) του Παντείου Πανεπιστημίου και Πρόεδρος του Ινστιτούτου Οικονομικών Προβλέψεων του Ευρωμεσογειακού Κόσμου (IPEMed - Institut de Perspective Εconomique du Monde Mediterraneen), καθώς και επισκέπτης καθηγητής στη Σορβόνη. Από το Μάρτιο του 2010 μέχρι το Δεκέμβριο του 2011 διατέλεσε Αναπληρωτής Εκτελεστικός Διευθυντής στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Έχει διατελέσει Υπουργός Εμπορίου και Εθνικής Οικονομίας. Το 1989 εκλέχθηκε ευρωβουλευτής και το 1997 ειδικός εκπρόσωπος του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) στη Διαδικασία Σταθερότητας στα Βαλκάνια. Το 2000 το Συμβούλιο της Ευρώπης και το Συμβούλιο της ΕΕ τον εξέλεξαν πρόεδρο για τον Εκδημοκρατισμό και τα Ανθρώπινα Δικαιώματα στα Βαλκάνια. Από τον Ιανουάριο του 2012 είναι Αντιπρόεδρος του ΔΣ της Τράπεζας Πειραιώς (μη Εκτελεστικό Μέλος), Πρόεδρος της Επιτροπής Διαχείρισης Κινδύνων του ΔΣ, Μέλος της Επιτροπής Στρατηγικού Σχεδιασμού και συγχρόνως Οικονομικός Σύμβουλος Διοίκησης. Έχει τιμηθεί με τις εξής διακρίσεις: Είναι Ανώτερος Ταξιάρχης του Τάγματος της Αξίας της Γαλλικής Δημοκρατίας και του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων. Έχει τιμηθεί με τα παράσημα του Μεγάλου Δουκάτου του Λουξεμβούργου, της Πολωνικής Δημοκρατίας, του Τιμίου Σταυρού του Αποστόλου Μάρκου του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας, καθώς και με βραβεία της Γαλλικής Ακαδημίας Εμπορικών Επιστημών και του Glob Art Innovation της Αυστρίας. Έργα του που κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Λιβάνη: "Προς Έναν Πολυπολικό Κόσμο" (2009), "Παγκόσμια Οικονομική Διακυβέρνηση" (2006), "Ευρωπαϊκή Οικονομική Διακυβέρνηση" (2005), "Παγκόσμια Διακυβέρνηση ή Ηγεμονική Παγκοσμιοποίηση;" (2002), "Promoting Stability in the Balkans" (2001), "Η Πορεία προς την Παγκοσμιοποίηση" (1996), "Το Αύριο της Ευρώπης" (1992). Άλλα έργα του: "Η Ενοποίηση της ΕΟΚ. Προβλήματα και Προοπτικές" (1987), "Η Ολοκλήρωση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και ο Ρόλος της Ελλάδας" (1985), "Η Οικονομική Κρίση και η Ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ" (1980), "Πολυεθνικές Επιχειρήσεις και Υπερτιμολογήσεις στην Ελλάδα" (1978), "Conjocture et Commerce International".
