Η μελέτη, αφού συνοψίζει την ιστορική αναδρομή στον τόπο καταγωγής των προσφύγων στον Πόντο, εστιάζεται στην πορεία εγκατάστασης και στη δημιουργία κοινοτήτων στις περιοχές του Καυκάσου, της Υπερκαυκασίας, της Κριμαίας και της Νότιας Ρωσίας και στον εκτοπισμό των Ποντίων από τις παραπάνω περιοχές στη Σιβηρία, στο Καζαχστάν και στις ασιατικές δημοκρατίες. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στις αιτίες που τους κατέστησαν ένα λαό προσφύγων, στη Γενοκτονία, στις διώξεις και στις εκτοπίσεις. [...]
Γεννήθηκε στον Καύκασο, στην πόλη Γκουνταούτα της Αμπχαζίας (δημοκρατία της πρώην Σοβιετικής Ένωσης) από γονείς Έλληνες Πόντιους. Πέρασε τα παιδικά και εφηβικά της χρόνια στην πόλη Κεντάου του Καζαχστάν, τόπο εξορίας των Ποντίων από το σταλινικό καθεστώς.
Σπούδασε χημεία και βιολογία στο Κρατικό Παιδαγωγικό Πανεπιστήμιο της πόλης Τομσκ της Ρωσίας, παρακολουθώντας παράλληλα για δυο χρόνια μαθήματα Ιστορίας της Τέχνης στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο της ίδιας πόλης.
Στην Ελλάδα εγκαταστάθηκε το 1979. Είναι διδάκτωρ Κοινωνιολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου και εργάζεται ως καθηγήτρια στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Έχουν δημοσιευθεί εισηγήσεις καθώς και άρθρα της σχετικά με τα ζητήματα των Ποντίων. Το 2006 κυκλοφόρησε το βιβλίο της με τίτλο "Παιδιά της νέας προσφυγιάς" (εκδ. "Γόρδιος").
