Αν ήταν ο παππούς εδώ, θα παίζαμε τον κηπουρό...
Θα φτιάχναμε χαρταετό...
Θα παίζαμε και τον Ζορό!
Ξέφρενο θα στήναμε χορό σαν Ινδιάνοι αρχηγοί
γύρω τριγύρω απ’ τη σκηνή...
Πύργους θα χτίζαμε ψηλούς
κι όρκες θα βάζαμε φρουρούς...
Μα ο παππούς δεν είναι εδώ!
Άλογο βρήκε φτερωτό κι ανέβηκε στον ουρανό...
Όμως, δεν έφυγε παντοτινά!
Μονάχα τριγυρίζει εκεί ψηλά
και στήνει μαζί μου παιχνίδια... ονειρικά!
Μια ιστορία για όσους κρατάμε ζωντανούς μες στο χρυσό κουτί της καρδιά μας...
