Η ιστορία ξεκινά στις μέρες μας όταν μια ζωγράφος με λίγες αποσκευές και τα σύνεργα της ζωγραφικής της επιστρέφει στο πατρικό της σπίτι για να φροντίσει τις τελευταίες λεπτομέρειες της πώλησής του, μετά το θάνατο του πατέρα της.
Καθώς όμως οι μέρες κυλούν η μια μετά την άλλη, ένα επώδυνο ταξίδι στο παρελθόν της οικογένειάς της ξεκινά και ταυτόχρονα προς τη δική της αυτογνωσία και ελευθερία.
Ένα χρονικό όμως που έχει την αρχή του πολύ παλιά, τότε που ένα επτάχρονο κοριτσάκι στο τέλος καλοκαιριού του 1941 τραγούδησε για τους καλεσμένους κάποιου γάμου ένα τραγουδάκι της μόδας. Τίποτα περισσότερο δε θα συνέβαινε αν ανάμεσά τους δε βρισκόταν ένας νέος άντρας.
Σε αυτό το μυθιστόρημα παρακολουθούμε την πολυτάραχη ζωή των ηρώων του ανάμεσα σε Ρόδο, Ρώμη και Αθήνα.
Τις δύο όψεις μιας πόλης, την ειρηνική και άνετη της οδού Πλατάνων και την υποβαθμισμένη και βουερή της Καζέρμα Ρεγγίνα.
Καθώς και τη νοσταλγία της παιδικής ηλικίας μέσα από άγρια περιστατικά, αλλά και τρυφερά συνάμα.
Η Τίτσα Πιπίνου γεννήθηκε στη Ρόδο. Για ένα διάστημα έζησε στην Αγγλία όπου παρακολούθησε μαθήματα γλώσσας. Στα γράμματα εμφανίστηκε το 1994 με το μυθιστόρημα "Γυναίκα της σκιάς". Ακολουθούθησαν τα μυθιστορήματα "Τέσσερις μέρες του Μάρτη", "Για να θυμάσαι τη Λοΐδα", "Ονειροπαγίδα", "Παλιοί γάτοι, τρυφερά ποντίκια" και "Το σ' αγαπώ σε ξένη γλώσσα" (2004).
